و باز هم سه شنبه ای دیگر که بازهم همه با هم بودیم و تقدیر چاره ای جز نوشتن با قلم سپید را متصور نبود و تجلی لحظات یکرنگی و در کنار هم بودن به پیروزی بر حریفی انجامید که با همه امکانات و حیل به مصاف «ما» آمده بود، دریغ که نمی دانست که اگر من و تو، «ما» شویم دیگر رقیبی را هماورد نخواهیم یافت.
فدراسیون فوتبال، کادر فنی و ملی پوشان تیم ملی بر آن شدند تا به پاس این همه یکرنگی، سپاسی جانانه داشته باشند از همه کسانی که به کنارمان آمدند و در وقت سختی تنهایمان نگذاشتند و خواستند تا «ما» شدن را معنایی دوباره کنیم. مسئولان وزارت ورزش و جوانان و شخص وزیر که آمدند و بودند در زمان سختی و پیشکسوتانی که پیش و پس از رویارویی تاریخی در کنارمان بودند و رسانه هایی که سرود همدلی را نوشتند و ملتی که در همه جا و یک دل و یک نوا دعایمان کردند.
اما گویا همه همدلی هایمان را سه شنبه شب‌ها رقم می زنند و دوباره در شامگاه سه‌شنبه بیست و یک خرداد ماه باید و به ناچار یکدل شویم و سرودی بسراییم تا پژواک صدایمان چون فریادی توفنده در آزادی بپیچد، آنچنان که دلشوره ها به آرامش بدل شود و امیدوارتر از گذشته از آستانه بگذریم.
از همه ملت عزیز، همه بزرگان، پیشکسوتان و مسئولان می خواهیم که تنهایمان نگذارند و بیایند تا باز «ما» شویم و با دعای شما و همت جوانانتان ترانه پیروزی را بر بلندای ایران عزیز بسراییم و سه شنبه شبی دیگر با هم باشیم و دوباره در سکوهایی که یادآور خاطرات خوبمان است، بازهم یکی شویم و به شکرانه پیروزی دیگر شادی را به خانه همه مردم بیاوریم.
