صراط: خبرهای رسیده به «ایران هسته‌ای» نشان‌دهنده آن است که «حجت‌الاسلام و
المسلمين دکتر حسن روحانی» معرفی محد جواد ظریف به عنوان کاندیدای وزارت
خارجه به مجلس را قطعی کرده است.
منابع مطلع به «ایران هسته‌ای» گفتند البته این به آن معنا نیست که موافقت نهایی با انتصاب ظریف از جانب مقام‌های عالی نظام صورت گرفته باشد.
وزارت خارجه به همراه وزارتخانه‌های اطلاعات، دفاع، ارشاد، کشور و معاونت اول پست‌هایی در کابینه هستند که سنتا رییس جمهور گزینه‌های خود برای تصدی آنها را با تایید نهایی مقام‌های عالی کشور انتخاب می‌کند.
ظریف در دوران محمد خاتمی مدتی معاون حقوقی و امور بین الملل وزارت خارجه بود. پس از آن به نمایندگی ایران در سازمان ملل منصوب شد و تا مدتی پس از انتخاب محمود احمدی نژاد به عنوان رییس جمهور نیز در این سمت باقی بود. وی پس از عزل از این سمت به تهران بازگشت و تا کنون در دانشکده روابط بین‌الملل وزارت خارجه مشغول کار بوده است.
اگرچه همواره سعی شده است که از ظریف تصویر یک دیپلمات اصلاح‌طلب به نمایش گذاشته شود، اما خود وی عمدتا علاقمند بوده است که چهره‌ای فراجناحی از خود به نمایش گذاشته و روابط خود را با نهادهای موثر نظام حفظ کند.
در سال‌های گذشته محمد جواد ظریف تقریبا به طور کامل از صحنه رسانه‌ای کشور غافل بوده است.
بنیاد باران که محمد خاتمی مسئولیت آن را به عهده دارد یک بار مدعی شد که یک جلسه سخنرانی با حضور محمد جواد ظریف درباره برنامه هسته‌ای ایران برگزار کرده ولی متن آن جلسه هرگز منتشر نشد.
اما مهم‌ترین فعالیت محمد جواد ظریف که او را به دکتر حسن روحانی نزدیک می‌کند نقشی است که در مذاکرات هسته‌اي سال‌های 82-84 ایفا کرد. ظریف در این مدت عملا در کنار سیروس ناصری ریاست تیم مذاکره کننده را بر عهده داشت اگرچه باز هم اظهارات علنی وی در دفاع از آنچه در آن دوران انجام شد بسیار کم و بلکه نزدیک به صفر است.
مهم‌ترین پرسش درباره جواد ظریف اکنون این است که او چه برنامه‌ای برای سیاست خارجی کشور بویژه در دو حوزه مذاکرات هسته‌ای –که در هر حال او نقشی مهم در آن ایفا خواهد کرد- و روابط با همسایگان خواهد داشت. ظریف و بقیه تیم امنیت ملی و سیاست خارجی دكتر روحانی باید در این باره صریح باشند که می‌خواهند گذشته خود را تکرار کنند یا نه؟
منابع مطلع به «ایران هسته‌ای» گفتند البته این به آن معنا نیست که موافقت نهایی با انتصاب ظریف از جانب مقام‌های عالی نظام صورت گرفته باشد.
وزارت خارجه به همراه وزارتخانه‌های اطلاعات، دفاع، ارشاد، کشور و معاونت اول پست‌هایی در کابینه هستند که سنتا رییس جمهور گزینه‌های خود برای تصدی آنها را با تایید نهایی مقام‌های عالی کشور انتخاب می‌کند.
ظریف در دوران محمد خاتمی مدتی معاون حقوقی و امور بین الملل وزارت خارجه بود. پس از آن به نمایندگی ایران در سازمان ملل منصوب شد و تا مدتی پس از انتخاب محمود احمدی نژاد به عنوان رییس جمهور نیز در این سمت باقی بود. وی پس از عزل از این سمت به تهران بازگشت و تا کنون در دانشکده روابط بین‌الملل وزارت خارجه مشغول کار بوده است.
اگرچه همواره سعی شده است که از ظریف تصویر یک دیپلمات اصلاح‌طلب به نمایش گذاشته شود، اما خود وی عمدتا علاقمند بوده است که چهره‌ای فراجناحی از خود به نمایش گذاشته و روابط خود را با نهادهای موثر نظام حفظ کند.
در سال‌های گذشته محمد جواد ظریف تقریبا به طور کامل از صحنه رسانه‌ای کشور غافل بوده است.
بنیاد باران که محمد خاتمی مسئولیت آن را به عهده دارد یک بار مدعی شد که یک جلسه سخنرانی با حضور محمد جواد ظریف درباره برنامه هسته‌ای ایران برگزار کرده ولی متن آن جلسه هرگز منتشر نشد.
اما مهم‌ترین فعالیت محمد جواد ظریف که او را به دکتر حسن روحانی نزدیک می‌کند نقشی است که در مذاکرات هسته‌اي سال‌های 82-84 ایفا کرد. ظریف در این مدت عملا در کنار سیروس ناصری ریاست تیم مذاکره کننده را بر عهده داشت اگرچه باز هم اظهارات علنی وی در دفاع از آنچه در آن دوران انجام شد بسیار کم و بلکه نزدیک به صفر است.
مهم‌ترین پرسش درباره جواد ظریف اکنون این است که او چه برنامه‌ای برای سیاست خارجی کشور بویژه در دو حوزه مذاکرات هسته‌ای –که در هر حال او نقشی مهم در آن ایفا خواهد کرد- و روابط با همسایگان خواهد داشت. ظریف و بقیه تیم امنیت ملی و سیاست خارجی دكتر روحانی باید در این باره صریح باشند که می‌خواهند گذشته خود را تکرار کنند یا نه؟
