تدوین جزوه مبارزه با ایدز برای دانش آموزان
رضا نامی پورمدیر پروژه مبارزه با ایدز در وزارت آموزش و پرورش توضیح داده است: با حمایت وزارت بهداشت و کمیته کشوری مبارزه با ایدز و همکاری آموزش و پرورش برنامه‌ای در قالب آموزش در سال ۱۳۸۴ شروع شد. این برنامه در قالب آموزش به مدرسان کشوری آغاز شد و معلمان نیز طی دوران خدمت در دوره‌های ۴ تا ۶ ساعته این آموزش‌ها را دریافت کردند تا برای نوجوانان و جوانان دبیرستانی، پیش‌دانشگاهی و فنی و حرفه‌ای ارائه شود. از سال ۸۴ این طرح به طور آزمایشی شروع شد و از دو سال گذشته به صورت کشوری این مجموعه زمینه کتاب زیست‌شناسی شد اما الان جزوه ۸ صفحه‌ای چاپ شده است و شماره کتاب درسی خورده است. وقتی مجموعه‌ای کد درسی بگیرد حتماً برنامه‌ریزی برای آموزش آن انجام شده است و این مجموعه به عنوان یک ساعت درسی ارائه می‌شود تا اطلاعات لازم در زمینه پیشگیری از عفونت HIV، راههای انتقال و تمام اطلاعات مورد نیاز به دانش‌آموزان ارائه شود.
مدیر پروژه مبارزه با ایدز گفته است که این جزوه برای دانش آموزان دبیرستانی، فنی و حرفه ای و پیش دانشگاهی تدوین شده است که همراه توزیع کتاب های درسی در اختیار دانش آموزان قرار می گیرد.
جزوه ای که معلمان و مربیان بهداشت هیچ اطلاعی از آن ندارند
موضوع توزیع جزوه در میان دانش آموزان اما از سوی بسیاری از مربیان بهداشت و معلمان تایید نمی شود. آنها می گویند چنین جزوه ای چه همراه با توزیع کتاب و چه به صورت جداگانه در داخل مدارس توزیع نمی شود و تنها ممکن است در روز جهانی مبارزه با ایدز در برخی از مدارس نمونه دولتی و یا غیر دولتی به شکل کاملاً محدود توزیع می شود.
مهدی.ص یکی از معلمان مقطع متوسطه شهرستان رباط کریم در این زمینه می گوید:« جزوه مبارزه با بیماری ایدز نه تنها در میان دانش آموزان دبیرستانی و پیش دانشگاهی توزیع نمی شود بلکه معلمان را از ارائه توضیحاتی درباره راههای پیشگیری از این بیماری یا بیماری های مقاربتی دیگر منع می کنند. معلمان در مدارس حتی در بیان مشکلات بحران های دوران بلوغ با ممنوعیتهایی مواجه هستند و مدیران مدارس به صورت دیکته شده به ما می گویند که چه مسائلی را باید به دانش آموز توضیح دهیم و چه مسائلی را توضیح ندهیم.»
به گفته این معلم پرورشی، وقتی ما نمی توانیم درباره بحرانهای بلوغ با دانش آموز صحبت کنیم، چگونه می توان درباره ایدز و راه های پیشگیری از آن آگاهی دهی لازم را به دانش آموز بدهیم. ارائه طرح و صحبت کردن برای مبارزه با این بیماری ایدز تنها روی کاغذ است و به هیچ عنوان در مدارس شکل اجرایی به خود نگرفته است.
آموزش های مربیان بهداشت بسیار محدود است
معصومه کربلایی مربی بهداشت یکی از مدارس منطقه ۳ آموزش و پرورش شهر تهران درباره نحوه ارائه اطلاعات به دانش اموزان برای مبارزه با بیماری ایدز می گوید:« چنین آموزش هایی در دستور کار هیچ کدام از مربیان بهداشت قرار ندارد و آموزش های مربیان بهداشت نیز بسیار محدود است. اگر دانش آموز سوالی درباره بیماری ایدز از مربی بپرسد، مربی می تواند اطلاعات لازم را درباره نحوه پیشگیری از این بیماری ارائه دهد. در غیر این صورت مربی بهداشت برنامه مدونی برای ارائه اطلاعات ندارد. متاسفانه اطلاعات دانش اموزان درباره راههای پیشگیری از این بیماری کم است و با توجه به خطراتی که نوجوانان را در این سنین تهدید می کند باید آموزشهای لازم برای پیشگیری از بیماری در سطحی گسترده در مدارس کشور داده شود. اما مدیران مدارس ما را با محدودیت مواجه کرده اند و این موضوع خود خطری دیگری برای افزایش مبتلایان به این بیماری است.»
آموزش و پرورش پاسخگو نیست
محمد چینیان مدیر کل دفتر سلامت آموزش و پرورش حاضر به ارائه هیچ توضیحی درباره اقدامات این وزارتخانه برای مبارزه با بیماری ایدز نیست. از او همچنین درباره دلایل عدم توزیع جزوه مبارزه با ایدز سوال می کنیم که باز هم حاضر به پاسخگویی نیست.
آموزش و پرورش در مبارزه با ایدز منفعل عمل کرده است
اما مهرداد ناظری آسیب شناس درباره نقش مدارس برای مبارزه با بیماری ایدز می گوید:« به نظر می رسد که مدارس می توانند در زمینه پیشگیری از ایدز نقش پررنگی داشته باشند. اما تاکنون نظام آموزش و پروش ایران در این زمینه اقدامات اساسی و پایه ای انجام نداده و بسیار منفعل عمل کرده و تنها چیزی که در این سالها بیشتر مورد توجه قرار گرفته، این است که هر سال همزمان با روز جهانی مقابله با ایدز، یک سری برنامه‌ها و اقدامات معمولی و مرسوم انجام می شود و همه چیز از فردای آن روز به فراموشی سپرده می شود.»
او درباره راههای مبارزه با بیماری ایدز در مدارس می گوید:« تبلیغات و اطلاع رسانی در سطحی گسترده، تابو شکنی در صحبت کردن درباره بیماری ایدز به ویژه در میان معلمان،آموزش های ضمن خدمت معلمان و مربیان بهداشت، بازدید دانش آموزان از مراکز درمانی بیماری ایدز،برگزاری جلسات آموزشی بین دانش آموز، پزشک و کارشناسان این بیماری، تشکیل اتاق فکر برای حضور دانش آموز و معلم و والدین آنها از جمله راههای پیشگیری و مبارزه با این بیماری است.»
