صراط: گری بکر اقتصاددان آمریکایی متولد سال 1930 در آمریکا است. او استاد اقتصاد و جامعه‌شناسی دانشگاه شیکاگو و استاد مدرسه کسب و کار بوت است.
بکر در سال 1992 به دلیل گسترش علم اقتصاد به رفتارها و تقابلهای انسانی از جمله رفتارهای غیر بازاری برنده جایزه نوبل در رشته اقتصاد شد.
او را به سبب پی‌گرفتن راهبردهای جدید اقتصادی و تعمیم نظریه‌های اقتصادی بر مشکلات اجتماعی که معمولاً در اقتصاد مطالعه نمی‌شود، می‌شناسند که موجب گشایش شاخه‌های جدید از اقتصاد مانند اقصاد جرم و مجازات، اقتصاد اعتیاد، اقتصاد خانواده، نظریه سرمایه انسانی و اقتصاد تبعیض شده است.
بکر در سه‌دهه گذشته همواره در شمار مهم‌ترین اقتصاددانان جهان بوده و شمار قابل توجهی از مهم‌ترین و بحث‌انگیزترین نظریه‌های علم اقتصاد را مطرح کرده است.
گری بکر را از تأثیرگذارترین و خلاق‌ترین اقتصاددانان اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم بر می شمارند.
بکر به طرح توصیه ها و نظرهایی در خصوص اقتصاد ایران و جهان در سالهای 2013 و 2014 پرداخته که در ادامه می‌خوانید.
• آینده اقتصاد ایران به اصلاحات اقتصادی بستگی دارد
• اقتصاد جهانی در سال 2014 عملکرد بهتری خواهد داشت
وضعیت اقتصادی ایران و جهان را در سال 2013 چطور ارزیابی می کنید. پیش بینی شما از این وضعیت در سال 2014 چیست؟
بکر: به احتمال زیاد اقتصاد جهانی، به خصوص اقتصاد آمریکا در سال 2014 بهتر عمل خواهد کرد. ایران نیز از این بهبود عملکرد سود خواهد برد، ولی آینده این کشور بستگی زیادی به اصلاح اقتصادی دارد.
• عملکرد نامناسب اقتصادی اتحادیه اروپا در سال 2013
• چین در سال 2013 نسبتا قدرتمند باقی ماند
• عملکرد اقتصادی آفریقا بسیار بهتر از گذشته بود
برندگان و بازندگان اقتصادی سال 2013 چه کسانی هستند ؟ پیش بینی شما برای سال 2014 چیست؟
در سال 2013 اتحادیه اروپا عملکرد اقتصادی خوبی نداشت. چین نسبتا قدرتمند باقی ماند و آفریقا بسیار بهتر از گذشته عمل می‌کند.
• دولت روحانی اقدامات وسیعی برای آزادسازی اقتصادی انجام دهد
• لزوم ایجاد رقابت در بخشهای مختلف اقتصادی
• ضرورت آزادسازی قیمتها
• سهمیه بندی عرضه و تقاضا
• لزوم تشویق سرمایه گذاری در بخشهای مختلف اقتصادی به خصوص بخش نفت
توصیه شما به دولت روحانی برای سال 2014 و 100 روز دوم فعالیت این دولت چیست؟
من پیشنهاد می‌کنم دولت ایران اقدامات وسیعی برای آزاد کردن اقتصاد انجام دهد، به این صورت که در بیشترین بخشهای ممکن، رقابت ایجاد کند. هم‌چنین باید قیمتها را نیز آزاد کند تا این که بخواهد سهمیه‌بندی عرضه و تقاضا انجام شود. سرمایه‌گذاری خارجی باید در بخشهای مختلف، به خصوص بخش نفت تشویق شود.
