صراط: نرخ رسمی دلار دیروز یکشنبه در بازار تهران پس از
مدت ها به بالای ۳هزار تومان رسید. افزایش بیش از ۵۰تومانی نرخ ارز در
کمتر از یک هفته در حالی رخ داد که مسئولان بانک مرکزی در این زمینه سکوت
اختیار کرده و هیچ واکنشی به این موضوع نشان نداده اند.
ولی الله سیف که پیش از این به علت اظهارات دلاری خود خبرساز شده بود، اکنون در قبال افزایش ناگهانی نرخ ارز در بازار سکوت اختیار کرده است. سیف همواره اذعان کرده است که طرفدار و خواهان ثبات بازار ارز است. اما اکنون به نظر می رسد او پیش از آنکه خواهان ثبات نرخ ارز در بازار باشد، مخالف کاهش نرخ ارز در بازار است.
ولی الله سیف، در اولین روز انتصاب پر حاشیه خود بر مسند بانک مرکزی از قیمت ۳ هزار و ۲۰۰ تومانی دلار تلویحاً حمایت کرده و آن را بی‌راه ندانسته بود. این درحالیست که به گفته اکثریت کارشناسان اقتصادی نه تنها نرخ دلار ۳۲۰۰ تومان بلکه نرخ دلار ۲۹۰۰تومان نیز برای این بازار زیادی به نظر می رسد. سیف در اولین روز انتصاب خود اولین چراغ سبز به افزایش نرخ دلار را نشان داد. انتظارها بر این بود که این آخرین اظهارنظر دلاری سیف و حمایت از افزایش نرخ دلار در بازار باشد. اما طولی نکشید که در جریان سفر حسن روحانی به نیویورک در اواخر شهریورماه دلار سیر نزولی در پیش گرفت و به ۲۹۰۰تومان رسید. این بار نیز ابراز مخالفت رئیس‌کل بانک مرکزی با تداوم نزول دلار موجب معکوس شدن روند قیمتی آن شد.
دوم مهرماه گذشته، ولی اله سیف، رییس کل تازه کار بانک مرکزی در حاشیه نشست صبحانه کاری اتاق بازرگانی ایران، کف قیمت دلار را ۲۹۰۰ تومان اعلام کرد و کاهش بیشتر نرخ دلار را منطقی ندانست. اظهاراتی که بلافاصله از سوی معاون ارزی بانک مرکزی نیز تکرار شد.
رئیس‌کل بانک مرکزی که کاهش ۵۰تومانی نرخ دلار را ضربه ای به اقتصاد کشور می دانست، در جلسه‌ای در جمع اعضای اتاق بازرگانی در اظهاراتی گفت: «قیمت دلار در بازار به کف رسیده و کاهش بیشتر منطقی نیست. الان قیمت نرخ دلار کف خود در بازار رسیده است و اگر از این رقم پایین‌تر بیاید منطقی نیست.»
همین اظهارنظر کافی بود تا روند بهبود چندروزه ارزش پول ملی کشور متوقف شود و دوباره دلار روی به گرانی بیاورد. پس از سخنان سیف، محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت در توجیه سخنان سیف تاکید کرده بود: «سخنان رئیس‌کل بانک مرکزی به اين مفهوم نيست كه دولت به دنبال افزايش ارز باشد بلكه دولت اصلا چنين قصدی ندارد و خواهان ثبات بخشيدن به بازار ارز است.»
البته این پایان ماجرا نبود چرا که سیف بار دیگر در آبان ماه سال جاری در جلسه کمیسیون اقتصادی تاکید کرده بود: «معتقدم پایین آمدن نرخ دلار بیش از این منطقی نیست. چرا که وقتی بدون دلیل و با خوشبینی قیمت به راحتی کاهش پیدا می‌کند به سادگی می‌تواند با یک خبر بد افزایش پیدا کند.»
دولتی ها که اذعان داشتند دولت و بانک مرکزی واقعا خواهان حفظ ارزش پول ملی است، اکنون در مقابل افزایش بیش از ۵۰تومانی دلار سکوت کرده اند. این در حالیست که سیف کاهش ۳۰تومانی دلار را نیز به سود اقتصاد نمی دید و مدام از ثبات بازار ارز سخن می گفت.
سیف در مصاحبه ای تاکید کرده است «حفظ قدرت خرید مردم خط قرمز ماست». از آنجایی که افزایش نرخ ارز خیلی سریعتر از کاهش آن بر زندگی مردم و قدرت خرید آنها تاثیر می گذارد، عدم واکنش در قبال افزایش نرخ ارز، آن هم در شرایطی که نرخ دلار بعد از آزاد شدن دلارهای بلوکه شده تغییر چندانی نداشت، چندان منطقی به نظر نمی رسد.
در چنین شرایطی غیبت یک تصمیم و استراتژی مشخص برای ثبات بازار ارز از سوی مسئولان اقتصادی دولت، به منزله اعتراف آنها به عدم تمایل برای کاهش نرخ ارز قلمداد خواهد شد و نه تلاش آنها برای ثبات بازار ارز.
ولی الله سیف که پیش از این به علت اظهارات دلاری خود خبرساز شده بود، اکنون در قبال افزایش ناگهانی نرخ ارز در بازار سکوت اختیار کرده است. سیف همواره اذعان کرده است که طرفدار و خواهان ثبات بازار ارز است. اما اکنون به نظر می رسد او پیش از آنکه خواهان ثبات نرخ ارز در بازار باشد، مخالف کاهش نرخ ارز در بازار است.
ولی الله سیف، در اولین روز انتصاب پر حاشیه خود بر مسند بانک مرکزی از قیمت ۳ هزار و ۲۰۰ تومانی دلار تلویحاً حمایت کرده و آن را بی‌راه ندانسته بود. این درحالیست که به گفته اکثریت کارشناسان اقتصادی نه تنها نرخ دلار ۳۲۰۰ تومان بلکه نرخ دلار ۲۹۰۰تومان نیز برای این بازار زیادی به نظر می رسد. سیف در اولین روز انتصاب خود اولین چراغ سبز به افزایش نرخ دلار را نشان داد. انتظارها بر این بود که این آخرین اظهارنظر دلاری سیف و حمایت از افزایش نرخ دلار در بازار باشد. اما طولی نکشید که در جریان سفر حسن روحانی به نیویورک در اواخر شهریورماه دلار سیر نزولی در پیش گرفت و به ۲۹۰۰تومان رسید. این بار نیز ابراز مخالفت رئیس‌کل بانک مرکزی با تداوم نزول دلار موجب معکوس شدن روند قیمتی آن شد.
دوم مهرماه گذشته، ولی اله سیف، رییس کل تازه کار بانک مرکزی در حاشیه نشست صبحانه کاری اتاق بازرگانی ایران، کف قیمت دلار را ۲۹۰۰ تومان اعلام کرد و کاهش بیشتر نرخ دلار را منطقی ندانست. اظهاراتی که بلافاصله از سوی معاون ارزی بانک مرکزی نیز تکرار شد.
رئیس‌کل بانک مرکزی که کاهش ۵۰تومانی نرخ دلار را ضربه ای به اقتصاد کشور می دانست، در جلسه‌ای در جمع اعضای اتاق بازرگانی در اظهاراتی گفت: «قیمت دلار در بازار به کف رسیده و کاهش بیشتر منطقی نیست. الان قیمت نرخ دلار کف خود در بازار رسیده است و اگر از این رقم پایین‌تر بیاید منطقی نیست.»
همین اظهارنظر کافی بود تا روند بهبود چندروزه ارزش پول ملی کشور متوقف شود و دوباره دلار روی به گرانی بیاورد. پس از سخنان سیف، محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت در توجیه سخنان سیف تاکید کرده بود: «سخنان رئیس‌کل بانک مرکزی به اين مفهوم نيست كه دولت به دنبال افزايش ارز باشد بلكه دولت اصلا چنين قصدی ندارد و خواهان ثبات بخشيدن به بازار ارز است.»
البته این پایان ماجرا نبود چرا که سیف بار دیگر در آبان ماه سال جاری در جلسه کمیسیون اقتصادی تاکید کرده بود: «معتقدم پایین آمدن نرخ دلار بیش از این منطقی نیست. چرا که وقتی بدون دلیل و با خوشبینی قیمت به راحتی کاهش پیدا می‌کند به سادگی می‌تواند با یک خبر بد افزایش پیدا کند.»
دولتی ها که اذعان داشتند دولت و بانک مرکزی واقعا خواهان حفظ ارزش پول ملی است، اکنون در مقابل افزایش بیش از ۵۰تومانی دلار سکوت کرده اند. این در حالیست که سیف کاهش ۳۰تومانی دلار را نیز به سود اقتصاد نمی دید و مدام از ثبات بازار ارز سخن می گفت.
سیف در مصاحبه ای تاکید کرده است «حفظ قدرت خرید مردم خط قرمز ماست». از آنجایی که افزایش نرخ ارز خیلی سریعتر از کاهش آن بر زندگی مردم و قدرت خرید آنها تاثیر می گذارد، عدم واکنش در قبال افزایش نرخ ارز، آن هم در شرایطی که نرخ دلار بعد از آزاد شدن دلارهای بلوکه شده تغییر چندانی نداشت، چندان منطقی به نظر نمی رسد.
در چنین شرایطی غیبت یک تصمیم و استراتژی مشخص برای ثبات بازار ارز از سوی مسئولان اقتصادی دولت، به منزله اعتراف آنها به عدم تمایل برای کاهش نرخ ارز قلمداد خواهد شد و نه تلاش آنها برای ثبات بازار ارز.
