صراط: با نگاهی کلی به فضای سیاسی کشور می توان به وضوح مشاهده کرد که گروهها و
طیفهای مختلف سیاسی در پی ایجاد نظم ساختاری برای شرکت در دو رویداد مهم
سیاسی کشور یعنی انتخابات مجلس
خبرگان و مجلس شورای اسلامی هستند. واقعیت این است که فضای سیاسی کشور
متاثر از این دو انتخابات مهم است و در این روند گروههای سیاسی سعی
میکنند معادلات را بر طبق خواسته خود مدیریت کنند. از این میان
اصلاحطلبان که برای این دو رویداد مهم سیاسی در حال برنامه ریزی هستند
جلسات مختلفی برگزار می کنند. موضوعی که این روزها در جریان اصلاحطلب مورد
توجه قرار گرفته است، مساله بازگشت احمدینژاد به عرصه سیاست است.
محمود احمدینژاد در هفتههای اخیر فعالیت خود را گسترش داده و حتی سفرهای استانی نیز داشته است. موضوع قابل توجه در این زمینه مباحثی است که حول بازگشت احمدینژاد بر عرصه سیاست در این جریان مطرح می شود.
گفته شده که در در جلسه رسانه ای اصلاح طلبان مطرح شده است که " ما نباید رقیب را فراموش کنیم. اصولگرایان از خواب زمستانی بیدار شده اند. احمدی نژاد پتانسیل خوبی برای بر هم زدن بازی اصولگرایان دارد. باید بازی او را خوب پوشش بدهیم. اصولگرایان هر چه فعال تر شوند انشقاق در میان آنها بیشتر می شود."
این درحالی است که اصولگرایان در چارچوب طرح وحدت در حال فعالیت هستند و در همین راستا از سال گذشته تا کنون سه جلسه بین آیت الله محمدرضا مهدوی کنی، آیت الله محمد یزدی و آیت الله احمد جنتی برای وحدت نیروهای انقلاب برگزار شده است. در این جلسات تاکنون در مورد اصل ورود به موضوع وحدت نیروهای انقلاب، میزان پذیرش این موضوع در میان طیف های مختلف و نحوه تعامل با هر کدام، مباحثی مطرح شده است.
اما چرا اصلاحطلبان روی بازگشت احمدینژاد برنامه ریزی می کنند؟ درحالی بازگشت احمدینژاد در فضای سیاسی کشور مطرح است که بسیاری از اصولگرایان نسبت به حضور دوباره وی نظر مثبتی ندارد و برخی از اصولگرایان نیز به طور جد بیان می کنند که احمدینژاد اصولگرا نیست و بازگشت او ساختار اصولگرایی را به هم می ریزد. این موضوعی است که قطعا برای اصلاحطلبان یک امتیاز محسوب می شود. از سوی دیگر اصلاحطلبان خواهان آن هستند که هزینه کارهای اشتباه گذشته احمدینژاد به پای جریان اصولگرایی نوشته شود و از این رو این جریان در افکار عمومی متزلزل شود.
از سوی دیگر تحلیل گران سیاسی چون عباس سلیمی نمین، معتقدند که «در حال حاضر قرائنی وجود دارد که جناح اصلاحطلب مایل است رقابتی بین احمدی نژاد و روحانی ایجاد کند. در این خصوص قرائن نشان می دهد که رسانههای متمایل به جناح اصلاحات نیز برای این امر زمینه سازی می کنند که دایره رقابت را اینگونه شکل دهند.»
سخنان سلیمی نمین ناظر بر این موضوع است که اصلاح طلبان در هر دو صورت از بازگشت احمدی نژاد استقبال می کنند. درواقع هر جریانی که بتواند رقیبش را خودش انتخاب کند می تواند موفقیت چشمگیری در مسائل سیاسی به دست آورد. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که عملکرد احمدی نژاد در اواخر دولتش، کمک شایان توجهی به مطرح شدن جریان هاشمی رفسنجانی کرد.
در این زمینه نیز با توجه به اقداماتی که اصولگرایان در زمینه وحدت انجام می دهند ورود احمدی نژاد به عنوان فردی که در هیچ معادلهای در این جناح سیاسی نمی گنجد و فردی تک رو است می تواند به اهداف اصولگرایان ضربه بزند. از این رو به نظر می رسد که بیش از اینکه اصلاحطلبان از بازگشت احمدی نژاد نگران باشند، این اصولگرایان هستند که نسبت به بازگشت وی واکنش منفی از خود نشان میدهند.
محمود احمدینژاد در هفتههای اخیر فعالیت خود را گسترش داده و حتی سفرهای استانی نیز داشته است. موضوع قابل توجه در این زمینه مباحثی است که حول بازگشت احمدینژاد بر عرصه سیاست در این جریان مطرح می شود.
گفته شده که در در جلسه رسانه ای اصلاح طلبان مطرح شده است که " ما نباید رقیب را فراموش کنیم. اصولگرایان از خواب زمستانی بیدار شده اند. احمدی نژاد پتانسیل خوبی برای بر هم زدن بازی اصولگرایان دارد. باید بازی او را خوب پوشش بدهیم. اصولگرایان هر چه فعال تر شوند انشقاق در میان آنها بیشتر می شود."
این درحالی است که اصولگرایان در چارچوب طرح وحدت در حال فعالیت هستند و در همین راستا از سال گذشته تا کنون سه جلسه بین آیت الله محمدرضا مهدوی کنی، آیت الله محمد یزدی و آیت الله احمد جنتی برای وحدت نیروهای انقلاب برگزار شده است. در این جلسات تاکنون در مورد اصل ورود به موضوع وحدت نیروهای انقلاب، میزان پذیرش این موضوع در میان طیف های مختلف و نحوه تعامل با هر کدام، مباحثی مطرح شده است.
اما چرا اصلاحطلبان روی بازگشت احمدینژاد برنامه ریزی می کنند؟ درحالی بازگشت احمدینژاد در فضای سیاسی کشور مطرح است که بسیاری از اصولگرایان نسبت به حضور دوباره وی نظر مثبتی ندارد و برخی از اصولگرایان نیز به طور جد بیان می کنند که احمدینژاد اصولگرا نیست و بازگشت او ساختار اصولگرایی را به هم می ریزد. این موضوعی است که قطعا برای اصلاحطلبان یک امتیاز محسوب می شود. از سوی دیگر اصلاحطلبان خواهان آن هستند که هزینه کارهای اشتباه گذشته احمدینژاد به پای جریان اصولگرایی نوشته شود و از این رو این جریان در افکار عمومی متزلزل شود.
از سوی دیگر تحلیل گران سیاسی چون عباس سلیمی نمین، معتقدند که «در حال حاضر قرائنی وجود دارد که جناح اصلاحطلب مایل است رقابتی بین احمدی نژاد و روحانی ایجاد کند. در این خصوص قرائن نشان می دهد که رسانههای متمایل به جناح اصلاحات نیز برای این امر زمینه سازی می کنند که دایره رقابت را اینگونه شکل دهند.»
سخنان سلیمی نمین ناظر بر این موضوع است که اصلاح طلبان در هر دو صورت از بازگشت احمدی نژاد استقبال می کنند. درواقع هر جریانی که بتواند رقیبش را خودش انتخاب کند می تواند موفقیت چشمگیری در مسائل سیاسی به دست آورد. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که عملکرد احمدی نژاد در اواخر دولتش، کمک شایان توجهی به مطرح شدن جریان هاشمی رفسنجانی کرد.
در این زمینه نیز با توجه به اقداماتی که اصولگرایان در زمینه وحدت انجام می دهند ورود احمدی نژاد به عنوان فردی که در هیچ معادلهای در این جناح سیاسی نمی گنجد و فردی تک رو است می تواند به اهداف اصولگرایان ضربه بزند. از این رو به نظر می رسد که بیش از اینکه اصلاحطلبان از بازگشت احمدی نژاد نگران باشند، این اصولگرایان هستند که نسبت به بازگشت وی واکنش منفی از خود نشان میدهند.