صراط: درس خواندن زیر کپر نتوانسته آنها را از موفقیت باز دارد اما همین هم برای
مزدوران قابل تامل نیست و برای عقب‌نگهداشتن دانش‌آموزان، حاضرند اسلحه به
روی معلم بکشند...
در جنوب شرقی‌ترین منطقه ایران در نقطه صفر مرزی، کودکان دانش آموزی هستند که کلاس‌هایشان به زیبایی کلاس‌های درس دانش آموزان پایتخت نیست ولی به درس خواندن در میان کپر هم راضی هستند. آنها سودای مدارس هوشمند، تبلت و موبایل دانش‌آموزی در سر ندارند، در ابتدای هر سال تحصیلی به فکر لوازم تحریر لوکس نیستند اما گویی تروریست‌ها قصد دارند همین موقعیت ناچیز را هم از آنها بگیرند.
از ابتدای سال تاکنون چهار معلم از جمله عیسی شهرکی، جواد نوروزی، رضا سرگزی و یک معلم خانم در مناطق جنوبی سیستان و بلوچستان به دلیل حملات مسلحانه جان خود را از دست دادند که از این حمله‌های تروریستی سه حادثه در شهرستان سراوان رخ داده است.
این شهرستان بیش از 200 کیلومتر مرز زمینی مشترک با کشور پاکستان دارد و در 345 کیلومتری زاهدان (مرکز استان سیستان و بلوچستان) واقع شده است.
چند کیلومتر آن‌طرف‌تر در 25 آذر ماه سال جاری شبه نظامیان طالبان با تیراندازی بی‌هدف و انفجارهای پی در پی، به یک مدرسه در پیشاور حمله کردند که این عملیات تروریستی 141 کشته برجا گذاشت. عملیات تروریستی پیشاور و کشته شدن دانش‌آموزان نه تنها والدین آنها بلکه تمام مردم پاکستان و جهان را شوکه کرده است.
اما در کشور ما کمتر از یک سال دانش آموزان سیستان و بلوچستان شاهد شهادت چهار معلم بوده اند و هنوز داغ شهید عیسی شهرکی بر دل فرزند خردسالش زنده است، کودکی که از وزیر آموزش و پرورش خواست تا به جای پدرش دست مهربانی بر سر او و دیگر کودکان قربانی بکشد.
هنوز چند هفته ای از دستگیری عاملان شهادت چهار معلم نگذشته بود که روز یک شنبه خبر ترور کمال گمشادزهی مدیر مدرسه شهید قلنبر شهرستان سراوان بار دیگر آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان را داغدار کرد. اگرچه مسئولان اعلام کرده‌اند علت ترور، درگیری‌های طایفه ای بوده است اما این موضوع چیزی از عمق فاجه معلم‌کشی در سیستان و بلوچستان نمی‌کاهد.
بر اساس آمارهای اعلام شده سیستان و بلوچستان از نظر فضای آموزشی رتبه آخر را در کشور دارد و به ازای هر دانش آموز سیستان و بلوچستانی، 3.1 متر فضای آموزشی وجود دارد. این در حالی است که متوسط فضای آموزشی در کشور به ازای هر دانش آموز 4.7 متر مربع است.
بنا بر آمارهای رسمی 120 هزار دانش آموز در استان سیستان و بلوچستان از تحصیل بازمانده اند، استانی که تروریست‌ها در آن تنها به خاطر 400 هزار تومان آدم می‌کشند. آدمی که نام معلم را یدک می‌کشید و به طور حتم می‌توانست راهگشای تحصیل برخی از این دانش آموزان باشد.
به گفته سردار رحیمی فرمانده انتظامی استان سیستان و بلوچستان عاملان قتل چهار معلم شهید پس از دستگیری درباره علت شهیدکردن معلمها گفتند دستور این بوده که باید تمام معلمان از اینجا بروند.
حمیدرضا کفاش معاون پرورشی وزیر آموزش و پرورش در خصوص تامین امنیت معلمان در سیستان و بلوچستان به خبرنگار آنا گفت: ما مسئول تعلیم و تربیت، تامین معلم و فضاهای آموزشی هستیم اما تامین امنیت آنها بر عهده مقامات محلی استانداری و انتظامی است.
وی افزود: در سفری که به این استان داشتم بحث چگونگی امنیت معلمان مطرح شد. در این جلسه طرح‌هایی همچون تجمع معلمان و مجتمع های آموزشی، حفاظت نامحسوس از معلمان، سپردن امنیت معلمان به بخش های امنیتی و البته مسلح کردن معلمان نیز مطرح شد که البته تمامی موارد یاد شده با نظر شورای تامین استان اجرایی می‌شود.
مسئولان بارها در خصوص وضعیت دانش آموزان سیستانی ابراز نگرانی کرده اند اما این ابراز نگرانی در حال حاضر در حد حرف باقی مانده و کمتر شاهد اقدامات عملی در این زمینه هستیم. سهم دانش آموزان سیستانی از تعلیم و تربیت به اندازه همه فرزندان این مرز و بوم است و این نکته ای است که باید مسئولان بیشتر به آن توجه کنند.
در جنوب شرقی‌ترین منطقه ایران در نقطه صفر مرزی، کودکان دانش آموزی هستند که کلاس‌هایشان به زیبایی کلاس‌های درس دانش آموزان پایتخت نیست ولی به درس خواندن در میان کپر هم راضی هستند. آنها سودای مدارس هوشمند، تبلت و موبایل دانش‌آموزی در سر ندارند، در ابتدای هر سال تحصیلی به فکر لوازم تحریر لوکس نیستند اما گویی تروریست‌ها قصد دارند همین موقعیت ناچیز را هم از آنها بگیرند.
از ابتدای سال تاکنون چهار معلم از جمله عیسی شهرکی، جواد نوروزی، رضا سرگزی و یک معلم خانم در مناطق جنوبی سیستان و بلوچستان به دلیل حملات مسلحانه جان خود را از دست دادند که از این حمله‌های تروریستی سه حادثه در شهرستان سراوان رخ داده است.
این شهرستان بیش از 200 کیلومتر مرز زمینی مشترک با کشور پاکستان دارد و در 345 کیلومتری زاهدان (مرکز استان سیستان و بلوچستان) واقع شده است.
چند کیلومتر آن‌طرف‌تر در 25 آذر ماه سال جاری شبه نظامیان طالبان با تیراندازی بی‌هدف و انفجارهای پی در پی، به یک مدرسه در پیشاور حمله کردند که این عملیات تروریستی 141 کشته برجا گذاشت. عملیات تروریستی پیشاور و کشته شدن دانش‌آموزان نه تنها والدین آنها بلکه تمام مردم پاکستان و جهان را شوکه کرده است.
اما در کشور ما کمتر از یک سال دانش آموزان سیستان و بلوچستان شاهد شهادت چهار معلم بوده اند و هنوز داغ شهید عیسی شهرکی بر دل فرزند خردسالش زنده است، کودکی که از وزیر آموزش و پرورش خواست تا به جای پدرش دست مهربانی بر سر او و دیگر کودکان قربانی بکشد.
هنوز چند هفته ای از دستگیری عاملان شهادت چهار معلم نگذشته بود که روز یک شنبه خبر ترور کمال گمشادزهی مدیر مدرسه شهید قلنبر شهرستان سراوان بار دیگر آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان را داغدار کرد. اگرچه مسئولان اعلام کرده‌اند علت ترور، درگیری‌های طایفه ای بوده است اما این موضوع چیزی از عمق فاجه معلم‌کشی در سیستان و بلوچستان نمی‌کاهد.
بر اساس آمارهای اعلام شده سیستان و بلوچستان از نظر فضای آموزشی رتبه آخر را در کشور دارد و به ازای هر دانش آموز سیستان و بلوچستانی، 3.1 متر فضای آموزشی وجود دارد. این در حالی است که متوسط فضای آموزشی در کشور به ازای هر دانش آموز 4.7 متر مربع است.
بنا بر آمارهای رسمی 120 هزار دانش آموز در استان سیستان و بلوچستان از تحصیل بازمانده اند، استانی که تروریست‌ها در آن تنها به خاطر 400 هزار تومان آدم می‌کشند. آدمی که نام معلم را یدک می‌کشید و به طور حتم می‌توانست راهگشای تحصیل برخی از این دانش آموزان باشد.
به گفته سردار رحیمی فرمانده انتظامی استان سیستان و بلوچستان عاملان قتل چهار معلم شهید پس از دستگیری درباره علت شهیدکردن معلمها گفتند دستور این بوده که باید تمام معلمان از اینجا بروند.
حمیدرضا کفاش معاون پرورشی وزیر آموزش و پرورش در خصوص تامین امنیت معلمان در سیستان و بلوچستان به خبرنگار آنا گفت: ما مسئول تعلیم و تربیت، تامین معلم و فضاهای آموزشی هستیم اما تامین امنیت آنها بر عهده مقامات محلی استانداری و انتظامی است.
وی افزود: در سفری که به این استان داشتم بحث چگونگی امنیت معلمان مطرح شد. در این جلسه طرح‌هایی همچون تجمع معلمان و مجتمع های آموزشی، حفاظت نامحسوس از معلمان، سپردن امنیت معلمان به بخش های امنیتی و البته مسلح کردن معلمان نیز مطرح شد که البته تمامی موارد یاد شده با نظر شورای تامین استان اجرایی می‌شود.
مسئولان بارها در خصوص وضعیت دانش آموزان سیستانی ابراز نگرانی کرده اند اما این ابراز نگرانی در حال حاضر در حد حرف باقی مانده و کمتر شاهد اقدامات عملی در این زمینه هستیم. سهم دانش آموزان سیستانی از تعلیم و تربیت به اندازه همه فرزندان این مرز و بوم است و این نکته ای است که باید مسئولان بیشتر به آن توجه کنند.
