صراط: همایش خواجه نصیرالدین طوسی ظهر امروز (دوشنبه 4 اسفند ماه) با حضور حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه رئیس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، آیت‌الله سیدمصطفی محقق داماد استاد دانشگاه شهید بهشتی، غلامرضا اعوانی چهره ماندگار فلسفه ایران، شهین اعوانی عضو مؤسسه حکمت و فلسفه و جمع دیگری از اساتید و چهره‌های فلسفه کشور در مؤسسه حکمت و فلسفه ایران آغاز شد.
در ابتدای این همایش حجت‌الاسلام خسروپناه طی سخنانی عنوان کرد: بعضی متکلمین تعبیر کردند که حکمت خدا اقتضا می‌کند که خدا لطف کند و احسانش شامل حال همه شود، این احسان ورزیدن انسان‌ها به یکدیگر نیز باعث نزدیک شدن به خدا می‌شود. خواجه نصیرالدین طوسی به تعبیر مرحوم آیت‌الله انصاری شیرازی که او را خواجه قدوسی نامیده، این عالم جامع معقول و منقول می‌گفت که چون لطف از صفات خداست و امامت هم از صفات خداست از این جهت امام را خدا باید نصب کند، پس مسئله امامت از نظر امامیه واجب است به خدای سبحان.
وی در ادامه افزود: برخی اشاعره مطرح کردند که چه کسی گفته که خدا برای خلق امام به ما لطف کرده است؟ فخر رازی این اشکال را گرفته و خواجه نصیر هم گفته که این اشتباه است قاعده لطف معنی اش این نیست که انسان مجبور است کار خوب و بد انجام دهد اگر اینگونه بود خدا مانع کار بد ما می شد، دیگر کار ما ارزش نداشت بعضی از منتقدان امامیه تصور کردند که قاعده لطف آنقدر گسترده است که حتی انسان با جبر هم کار خوب و بد انجام می دهد. پس این اشکال امثال فخررازی بر تکفیر امثال خواجه نصیر وارد نیست.
حجت الاسلام خسروپناه درباره دیگر اشکالات بر خواجه نصیر گفت: اشکالی معتزله نیز بر امامیه گرفته که درست است لطف بر خدا واجب است اما این را که نصب امام هم لطف است، قبول نداریم! چون لطف برای مسائل شرعی است اما امامت برای حوزه دنیاست و اینها ربطی به هم ندارند! در اینجا متکلمین جواب دادند که از نظر اسلام دین و دنیا از هم جدا نیست و تفکر سکولاریسم در اسلام تفکر درستی نیست هر عمل ما در این دنیا اثر اخروی دارد، لذا مرحوم خواجه در شرح اشارات میگوید که انبیا الهی برای آبادانی دنیا آمده اند ولی آبادانی که سعادت آخرت را تأمین می کند.
وی یادآور شد: اینجا سوال پیش می‌آید که چرا امام زمان غایب است؟ خواجه جواب می‌دهد که نفس وجود امام لطف است امام زمان از نظر شیعیان حی است و از دیدگاه ما پنهان است پس وجود امام لطف است و تصرفش لطف دیگری است ما اگر آمادگی ظهور داشته باشیم، او ظهور می کند.
در ابتدای این همایش حجت‌الاسلام خسروپناه طی سخنانی عنوان کرد: بعضی متکلمین تعبیر کردند که حکمت خدا اقتضا می‌کند که خدا لطف کند و احسانش شامل حال همه شود، این احسان ورزیدن انسان‌ها به یکدیگر نیز باعث نزدیک شدن به خدا می‌شود. خواجه نصیرالدین طوسی به تعبیر مرحوم آیت‌الله انصاری شیرازی که او را خواجه قدوسی نامیده، این عالم جامع معقول و منقول می‌گفت که چون لطف از صفات خداست و امامت هم از صفات خداست از این جهت امام را خدا باید نصب کند، پس مسئله امامت از نظر امامیه واجب است به خدای سبحان.
وی در ادامه افزود: برخی اشاعره مطرح کردند که چه کسی گفته که خدا برای خلق امام به ما لطف کرده است؟ فخر رازی این اشکال را گرفته و خواجه نصیر هم گفته که این اشتباه است قاعده لطف معنی اش این نیست که انسان مجبور است کار خوب و بد انجام دهد اگر اینگونه بود خدا مانع کار بد ما می شد، دیگر کار ما ارزش نداشت بعضی از منتقدان امامیه تصور کردند که قاعده لطف آنقدر گسترده است که حتی انسان با جبر هم کار خوب و بد انجام می دهد. پس این اشکال امثال فخررازی بر تکفیر امثال خواجه نصیر وارد نیست.
حجت الاسلام خسروپناه درباره دیگر اشکالات بر خواجه نصیر گفت: اشکالی معتزله نیز بر امامیه گرفته که درست است لطف بر خدا واجب است اما این را که نصب امام هم لطف است، قبول نداریم! چون لطف برای مسائل شرعی است اما امامت برای حوزه دنیاست و اینها ربطی به هم ندارند! در اینجا متکلمین جواب دادند که از نظر اسلام دین و دنیا از هم جدا نیست و تفکر سکولاریسم در اسلام تفکر درستی نیست هر عمل ما در این دنیا اثر اخروی دارد، لذا مرحوم خواجه در شرح اشارات میگوید که انبیا الهی برای آبادانی دنیا آمده اند ولی آبادانی که سعادت آخرت را تأمین می کند.
وی یادآور شد: اینجا سوال پیش می‌آید که چرا امام زمان غایب است؟ خواجه جواب می‌دهد که نفس وجود امام لطف است امام زمان از نظر شیعیان حی است و از دیدگاه ما پنهان است پس وجود امام لطف است و تصرفش لطف دیگری است ما اگر آمادگی ظهور داشته باشیم، او ظهور می کند.
