خواجه نصیرالدین طوسی

قرص ماه شب 14 بود و در یک تاریک سرای غیبت راه می نمایاند، مسیری به سوی نور، به سمت خورشید، خورشیدی که از پس شب می آمد. مرزبانی می‌نمود حریم ولایت را، امامت را، و طلایه داری بود از برای تشیع. برای حفظ کیان شریعت چه مرارت‌ها که تحمل نمود وچه سختی ها که بجان خرید.

رئیس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران گفت: خواجه نصیرالدین طوسی درباره لطف خداوند بر امام، اشکالات معتزله و اشاعره را پاسخ می‌دهد و بیان می‌کند که نفس وجود امام لطف از جانب خداوند است.