صراط:
علی یونسی، دستیار اقوام و مذاهب رئیس جمهور روحانی در بخشی از گفتوگوی خود با سالنامه نوروزی شرق گفته است: اقوام و اقلیتهای ایرانی چند دلیل برای رنجش دارند؛ یکی از مهمترین دلایل آنان، محرومیتهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی است. با رفع این بهانهها، بنیادگرایان خلع سلاح میشوند و جاذبهشان را برای اقوام و اقلیتهای ایرانی از دست میدهند!
او همچنین گفته است: جمهوری اسلامی اگر در این منطقه به شدت ملتهب امنیت دارد، عمدتا به دلیل همراهی خوب علمای اهل سنت است.
*صحبت علی یونسی اینطور به ذهن مخاطب القا میکند که میان محرومیت منطقهای و حضور اقلیتهای مذهبی در یک منطقه؛ نسبت مستقیمی وجود دارد!
این در حالی است که تأکیدات علیالدوام رهبری نظام مبنی بر توجه و رسیدگی به مناطق محروم در اقصی نقاط کشور، تنگه احد نامیدن سیستان و بلوچستان، تأکید نظام اسلامی بر گسترش فعالیتهای بسیج سازندگی، تشویق نظام نسبت به اردوهای جهادی و ... همه و همه نشان از آن دارد که به هیچ وجه نسبت اشاره شده درست نیست و اگر هم محرومیتی در مناطقی هست شامل شیعه و سنی و گلیک و کهنوجی و بندرعباسی است و اختصاص به یک قشر و طایفه و مذهب خاص ندارد.
از صحبت یونسی همچنین اینطور برداشت میشود که سایرینی که در اکثریت هستند هیچگونه رنجش و کاستی و مشکلی ندارند! و رنجشها فقط در حیطه اقوام و مذاهب به چشم میخورد!
ذکر این نکته هم خالی از لطف نیست که گویا در کلام یونسی، میان حرکات تروریستی و محرومیت اقتصادی و سیاسی هم نسبت مستقیم وجود دارد و وجود دومی، جاذبه اولی را برای مذاهب ایرانی به دنبال میآورد؟!
آیا واقعاً میتوان پذیرفت که خدای نکرده اقوام و مذاهب پاکنژاد ایرانی اینگونه بوده و یا هستند؟!
درباره ادعای یونسی مبنی بر اینکه امنیت ایرانی اسلامی نیز عمدتاً به دلیل همراهی علمای اهل سنت است باید گفت اگرچه علمای اهل سنت ایران فخر اهل تسنن در جهان و نماد وحدت هستند اما امنیت ایران حتی عمدتاً به دلیل همراهی علمای شیعه هم نیست! و هریک به فراخور حال تنها سهمی در امنیت بزرگ ما دارند.
ربط دادن امنیت ایران بزرگ به عملکرد علمای یک مذهب خاص؛ آنهم از جانب کسی که صحبتهای صریحی را در زمینه انتخابات آینده داشته است؛ شائبه انتخاباتی بودن و مزاج رأی خواه این اظهارات را در اذهان پررنگ میکند.
جالب آنکه یونسی در همین مصاحبه تأکید دارد که توجه دولت به اقوام و مذاهب ایران اسلامی، ناشی از نیت انتخاباتی نیست!
گفتنی است، در سال گذشته نیز رضا صالحی امیری، رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران در نشست ماهانه بنیاد باران وابسته به م.خ طی سخنانی گفته بود: جنبش قومی در ایران جنبشی خفته است!
او همچنین گفته است: جمهوری اسلامی اگر در این منطقه به شدت ملتهب امنیت دارد، عمدتا به دلیل همراهی خوب علمای اهل سنت است.
*صحبت علی یونسی اینطور به ذهن مخاطب القا میکند که میان محرومیت منطقهای و حضور اقلیتهای مذهبی در یک منطقه؛ نسبت مستقیمی وجود دارد!
این در حالی است که تأکیدات علیالدوام رهبری نظام مبنی بر توجه و رسیدگی به مناطق محروم در اقصی نقاط کشور، تنگه احد نامیدن سیستان و بلوچستان، تأکید نظام اسلامی بر گسترش فعالیتهای بسیج سازندگی، تشویق نظام نسبت به اردوهای جهادی و ... همه و همه نشان از آن دارد که به هیچ وجه نسبت اشاره شده درست نیست و اگر هم محرومیتی در مناطقی هست شامل شیعه و سنی و گلیک و کهنوجی و بندرعباسی است و اختصاص به یک قشر و طایفه و مذهب خاص ندارد.
از صحبت یونسی همچنین اینطور برداشت میشود که سایرینی که در اکثریت هستند هیچگونه رنجش و کاستی و مشکلی ندارند! و رنجشها فقط در حیطه اقوام و مذاهب به چشم میخورد!
ذکر این نکته هم خالی از لطف نیست که گویا در کلام یونسی، میان حرکات تروریستی و محرومیت اقتصادی و سیاسی هم نسبت مستقیم وجود دارد و وجود دومی، جاذبه اولی را برای مذاهب ایرانی به دنبال میآورد؟!
آیا واقعاً میتوان پذیرفت که خدای نکرده اقوام و مذاهب پاکنژاد ایرانی اینگونه بوده و یا هستند؟!
درباره ادعای یونسی مبنی بر اینکه امنیت ایرانی اسلامی نیز عمدتاً به دلیل همراهی علمای اهل سنت است باید گفت اگرچه علمای اهل سنت ایران فخر اهل تسنن در جهان و نماد وحدت هستند اما امنیت ایران حتی عمدتاً به دلیل همراهی علمای شیعه هم نیست! و هریک به فراخور حال تنها سهمی در امنیت بزرگ ما دارند.
ربط دادن امنیت ایران بزرگ به عملکرد علمای یک مذهب خاص؛ آنهم از جانب کسی که صحبتهای صریحی را در زمینه انتخابات آینده داشته است؛ شائبه انتخاباتی بودن و مزاج رأی خواه این اظهارات را در اذهان پررنگ میکند.
جالب آنکه یونسی در همین مصاحبه تأکید دارد که توجه دولت به اقوام و مذاهب ایران اسلامی، ناشی از نیت انتخاباتی نیست!
گفتنی است، در سال گذشته نیز رضا صالحی امیری، رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران در نشست ماهانه بنیاد باران وابسته به م.خ طی سخنانی گفته بود: جنبش قومی در ایران جنبشی خفته است!