صراط: احمد شیرزاد، فعال سیاسی اصلاح‌طلب در شماره روز یکشنبه روزنامه اعتماد طی مطلبی اظهار کرده است: اصلاح‌طلبان برای کسب اکثریت مجلس دهم امید بیشتری نسبت به ادوار گذشته مجلس دارند!
او افزوده است: آنها امید دارند که در این دوره توان و قدرت اجتماعی خود را به صحنه ببرند و پیروز انتخابات باشند. روند تحولات پس از انتخابات سال ٩٢ به سمت رو آمدن مجدد اصلاح‌طلبان است. البته اصلاح‌طلبان در گذشته نیز در بطن جامعه مدنی نفوذ خوبی داشتند و با وجود محرومیت از نفوذ سیاسی در سطح اجتماعی همچنان جایگاه خوبی دارند.
شیرزاد در ادامه تصریح می‌کند: پس از رفع تحریم‌ها و گشایش‌هایی که امید است در وضعیت اجتماعی و سیاسی ایران اتفاق بیافتد، امید اصلاح‌طلبان به مجلس آینده افزایش یافته است.
در میان چهره‌های جریان سیاسی خاص، فقط چند نفر هستند که بر پیروزی اکثریتی اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس دهم تأکید دارند که گویا شیرزاد هم به جرگه آنان پیوسته است.
«محمدرضا عارف»، «محمدصادق خرازی»، «مصطفی کواکبیان» و «صادق زیباکلام» از جمله اصلاح‌طلبانی هستند که مؤکداً از این می‌گویند که اصلاح‌طلبان باید پیروز اکثریتی انتخابات مجلس آینده باشند.
این در حالی است که مشاهیر و چهره‌های ستادی جریان سیاسی خاص از سال گذشته تاکنون صراحتاً بیان کرده‌اند که «تکرار دوباره مجلس ششم» برای اصلاح‌طلبان ممکن نیست و ما به «پیروزی حداقلی» قانع هستیم.
مرتضوی الویری، عبدالله رمضان‌زاده، فیض‌الله عرب‌سرخی، مرتضی مبلغ، فیاض زاهد، حمیدرضا جلایی‌پور، احمد خرّم، هدایت آقایی و احمد پورنجاتی از جمله کسانی هستند که در اشاره به انتخابات مجلس دهم از گزینه‌هایی همچون «پیروزی نسبی» و «برد حداقلی» استفاده کرده‌اند.
در اینجا لازم به اشاره است که اصلاح‌طلبان طی 14 سال گذشته در هیچ انتخاباتی نتوانسته‌اند پیروز اکثریتی باشند.
همچنین قضایای سال 88 و به دنبال آن به محاق رفتن فعالیت این جریان سیاسی نیز درد مضاعفی است که بر گرده اصلاحات سنگینی می‌کند و پیکره این جریان را در بحران فرو برده است.
تأملی در رئوس همین مطالب کافیست تا احتمال تحقق یک برد حداکثری برای اصلاح‌طلبان در انتخابات آتی تخمین زده شود.
در عین حال اصلاح‌طلبان به گزینه‌هایی همچون توافق ویَنی دولت، رفع تحریم‌ها و عملگری سمپاتیک رئیس‌جمهور روحانی برای اصلاح‌طلبان را گزینه‌هایی عنوان می‌کنند که شانس آنها را در انتخابات آینده به سمت مثبت میل می‌دهد.
این در حالی است که این سه گزینه به مثابه کارد دو لبه هستند و مشخص نیست عقلای اصلاح‌طلب در صورت شکستن توافق وین، بی‌تأثیری محتمل رفع تحریم‌ها بر اقتصاد و معیشت مردم و بروز اختلاف با روحانی و تیمش، چه چاره‌ای را در توشه خود ذخیره کرده‌اند؟!
او افزوده است: آنها امید دارند که در این دوره توان و قدرت اجتماعی خود را به صحنه ببرند و پیروز انتخابات باشند. روند تحولات پس از انتخابات سال ٩٢ به سمت رو آمدن مجدد اصلاح‌طلبان است. البته اصلاح‌طلبان در گذشته نیز در بطن جامعه مدنی نفوذ خوبی داشتند و با وجود محرومیت از نفوذ سیاسی در سطح اجتماعی همچنان جایگاه خوبی دارند.
شیرزاد در ادامه تصریح می‌کند: پس از رفع تحریم‌ها و گشایش‌هایی که امید است در وضعیت اجتماعی و سیاسی ایران اتفاق بیافتد، امید اصلاح‌طلبان به مجلس آینده افزایش یافته است.
در میان چهره‌های جریان سیاسی خاص، فقط چند نفر هستند که بر پیروزی اکثریتی اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس دهم تأکید دارند که گویا شیرزاد هم به جرگه آنان پیوسته است.
«محمدرضا عارف»، «محمدصادق خرازی»، «مصطفی کواکبیان» و «صادق زیباکلام» از جمله اصلاح‌طلبانی هستند که مؤکداً از این می‌گویند که اصلاح‌طلبان باید پیروز اکثریتی انتخابات مجلس آینده باشند.
این در حالی است که مشاهیر و چهره‌های ستادی جریان سیاسی خاص از سال گذشته تاکنون صراحتاً بیان کرده‌اند که «تکرار دوباره مجلس ششم» برای اصلاح‌طلبان ممکن نیست و ما به «پیروزی حداقلی» قانع هستیم.
مرتضوی الویری، عبدالله رمضان‌زاده، فیض‌الله عرب‌سرخی، مرتضی مبلغ، فیاض زاهد، حمیدرضا جلایی‌پور، احمد خرّم، هدایت آقایی و احمد پورنجاتی از جمله کسانی هستند که در اشاره به انتخابات مجلس دهم از گزینه‌هایی همچون «پیروزی نسبی» و «برد حداقلی» استفاده کرده‌اند.
در اینجا لازم به اشاره است که اصلاح‌طلبان طی 14 سال گذشته در هیچ انتخاباتی نتوانسته‌اند پیروز اکثریتی باشند.
همچنین قضایای سال 88 و به دنبال آن به محاق رفتن فعالیت این جریان سیاسی نیز درد مضاعفی است که بر گرده اصلاحات سنگینی می‌کند و پیکره این جریان را در بحران فرو برده است.
تأملی در رئوس همین مطالب کافیست تا احتمال تحقق یک برد حداکثری برای اصلاح‌طلبان در انتخابات آتی تخمین زده شود.
در عین حال اصلاح‌طلبان به گزینه‌هایی همچون توافق ویَنی دولت، رفع تحریم‌ها و عملگری سمپاتیک رئیس‌جمهور روحانی برای اصلاح‌طلبان را گزینه‌هایی عنوان می‌کنند که شانس آنها را در انتخابات آینده به سمت مثبت میل می‌دهد.
این در حالی است که این سه گزینه به مثابه کارد دو لبه هستند و مشخص نیست عقلای اصلاح‌طلب در صورت شکستن توافق وین، بی‌تأثیری محتمل رفع تحریم‌ها بر اقتصاد و معیشت مردم و بروز اختلاف با روحانی و تیمش، چه چاره‌ای را در توشه خود ذخیره کرده‌اند؟!
