گروه سیاسی صراط - سال 95 وزیر دفاع و دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام از اسنادی گفتند که نشان می دهد سردار احمد متوسلیان قطعا زنده و در بند زندانهای رژیم صهیونیستی است.
به گزارش صراط، 35 سال پیش در ۱۴ تیر ۱۳۶۱، خودروی سفارت ایران حامل 4 مقام ایرانی از جمله سردار متوسلیان در بیروت توسط رژیم صهیونیستی ربوده شد و اگرچه در ابتدا خبر شهادت آنها توسط برخی تایید شده بود اما بعدها مشخص شد این اخبار صحت ندارد.
سردار احمد متوسلیان، فرمانده وقت لشکر ۲۷ محمد رسولالله در زمان ربایش فقط 29 سال داشت و اکنون 64 سال از تولدش میگذرد. برای روشن شدن موضوع، آخرین اخبار از وضعیت او و نیز اسنادی که از زنده بودن قطعی اش خبر می دهد با امیر متوسلیان برادر سردار احمد متوسلیان به گفت و گو نشسته ایم:
صراط: فارغ از اظهارات مسئولان در مورد وضعیت حاج احمد متوسلیان، آخرین اطلاعاتی که شما به عنوان خانواده از وضعیت ایشان دارید چیست؟
متوسلیان: حاج احمد را اسرائیل ربوده است و دسترسی به رژیم صهیونیستی برای من به عنوان یک فرد عادی میسر نیست. لذا طبیعی است که اگر من هم بخواهم دنبال سرنوشت حاج احمد آقا باشم به حرف سران و بزرگان مملکتم گوش بدهم و ببینم که آنها چه میگویند.
هرچند که صحبت هایی که آنها هم تا به امروز داشتند هیچ نتیجه درست و مشخصی نداشته و خودشان هم در بی خبری به سر می برند اما نهایتا من به عنوان برادر حاج احمد متوسلیان فقط میتوانم بنشینم و سالی یک بار یک عزیزی بیاید پشت تریبون اعلام کند که این افراد در چه شرایطی هستند.
صراط: آقای محسن رضایی گفته اند اسنادی هست که نشان می دهد حاج احمد زنده است و برمیگردد، این اسناد را به شما نشان دادهاند؟
متوسلیان: تا الان چهار جمله کلیشه ای مطرح شده که متاسفانه دو تای آن سال گذشته از زبان آقای سردار دهقان بود و دوتای دیگر از زبان آقا محسن.
و این دو تا جمله از هر کدام از این دو عزیز جز ایجاد ناراحتی بیشتر، نگرانی بیشتر، غم و اندوه بیشتر هیچ ثمره دیگری نداشته و فقط نگرانیها را بیشتر کردند؛ متاسفانه این موارد هم فقط در حد یک یا دو جمله اعلام شده و آن هم از اخبار رسمی کشور یعنی از «تلویزیون» پخش شده و بعد از آن هیچ.
یعنی اگر در این سالها همت میکردند از هر یک از این ۴ خانواده یک نفر را دعوت میکردند میشد 4 نفر، ۴ استکان چای هم می دادند، کار سخت و سنگینی نبود؛ یک احترام میگذاشتند و میگفتند ما با این اسناد و مدارک میگوییم فرزندان شما زندهاند؛ همین!
نه اینکه فقط داخل تلویزیون اعلام کنند و بعد هم هیچ دسترسی به این عزیزان میسر نباشد؛ من سال گذشته هم با آقای سردار دهقان تلفنی صحبت کردم و گفتم این خبری که شما دادید خبری بود که بیشتر نگرانمان کرد؛ شما دعوت میکردید و با هم صحبت میکردیم ولی سردار دهقان گفت حالا یک هماهنگی بفرمائید ما خدمت والده برسیم! ، الان یک سال است هماهنگ کرده ایم ولی هیچ خبری از هیچ کس نیست!
صراط: یعنی در این سالها هیچ مدرکی از زنده بودن حاج احمد به شما یا دیگر اعضای خانواده نشان ندادهاند؟
متوسلیان: نه.
صراط: از سالی که حاج احمد ربوده شدند تا به امروز در کدام یک از دولتها به این مساله اهمیت بیشتری داده شده است؟
متوسلیان: حالا ممکن است به جهت سیاسی خیلی ها دولتی را که من الان میخواهم راجع به آن صحبت کنم نفیاش کنند؛ اما تنها دولتی که به ما و خانواده آن 4 دیپلمات حرمت گذاشت و حتی برای تشییع جنازه پدر آمد و هیاتی را برای پیگیری حاج احمد تعیین کرد دولت آقای احمدی نژاد بود و بعد از آن که دیگر هیچ.
دولت آقای روحانی که الحمدلله رب العالمین! هیچ! هیچ! من با وزیر دفاع ایشان خودم تلفنی صحبت کردم...
صراط: دستگاه دیپلماسی آقای روحانی که از "دیپلماسی لبخند" می گوید هم برای حاج احمد کاری انجام نداده است؟
متوسلیان: شما هر کجا مشکلی حل شده بفرمائید! هرجا پیشرفتی داشتیم بفرمائید! صحبت های حضرت آقا را گوش بدهید، ببینید. پیش بینی مقام معظم رهبری را ببینید که ایشان چه صحبت هایی در مورد همان دیپلماسی لبخند داشتند!
دیپلماسی لبخند یک نوع مسخره کردن آدم ها است. یک نوع به سخره گرفتن آدمها است. آن دیپلماسی لبخند نیست، دیپلماسی پوزخند است که به خیلی ها چه خودی و چه غریبه زده میشود!
صراط: چرا شما در برنامههای تلویزیونی که مربوط به حاج احمد است شرکت نمیکنید؟
متوسلیان: ما را دعوت نمیکنند. همین برنامه ماه عسل پارسال به من گفتند که احسان علیخانی دنبال شما گشته و شما را پیدا نکرده، من فورا با آقای علیخانی تماس گرفتم و گفتم: دنبال ما میگردید ما هستیم. کجا باید بیایم؟ ولی آنها گفتند حالا ان شاء الله در برنامه دیگری با شما مصاحبه خواهیم کرد.
آن هم از برنامه راز که به آنها گفتم آقا شما ما را صدا میکردید، مگر برنامه پیرامون حاج احمد نبود؟ گفتند چرا. گفتم پس چرا یک متوسلیان نباید داخل آن برنامه باشد؟ از چی میترسید؟ خوب نکنید! بگویید آقا ما میخواهیم فقط درآمد داشته باشیم، 50 میلیون بگیریم و یک برنامه الکی ساخته باشیم.
یا همین برنامه جهان آرا؛ آقای سردار برقی و آقای صمدی که پژوهشگر است را دعوت کردند، این آقای صمدی که سنش به آن زمانها نمیخورد و فقط اطلاعاتش را از همرزمان حاج احمد شنیده است، بعد وسط برنامه به من زنگ می زنند و با من مصاحبه تلفنی میگیرند!
صراط: به عنوان آخرین سوال، نظرتان درباره فیلم «ایستاده در غبار» و کتابهایی که در مورد حاج احمد نوشته شده است چیست؟
متوسلیان: «ایستاده در غبار» چهره اصلی حاج احمد را نشان نمیدهد. بعضی جاها خیلی در مورد شخصیت حاج احمد اجحاف شده است. حاج احمد را یه آدم تند، عقده ای و عصبی فرض میکند در صورتی که حاج احمد یک فرمانده قاطع بود، یک فرمانده برشدار که اگر به سربازش هم تندی میکرد بعد خودش می رفت دست می انداخت دور گردنش، می بوسیدش و حتی با او هم گریه میکرد. از نظر ما کتاب «همپای صاعقه» تا حدودی بیشتر از منابع دیگر در مورد حاج احمد صادق بوده و مورد تایید خانواده متوسلیان است.
به گزارش صراط، 35 سال پیش در ۱۴ تیر ۱۳۶۱، خودروی سفارت ایران حامل 4 مقام ایرانی از جمله سردار متوسلیان در بیروت توسط رژیم صهیونیستی ربوده شد و اگرچه در ابتدا خبر شهادت آنها توسط برخی تایید شده بود اما بعدها مشخص شد این اخبار صحت ندارد.
سردار احمد متوسلیان، فرمانده وقت لشکر ۲۷ محمد رسولالله در زمان ربایش فقط 29 سال داشت و اکنون 64 سال از تولدش میگذرد. برای روشن شدن موضوع، آخرین اخبار از وضعیت او و نیز اسنادی که از زنده بودن قطعی اش خبر می دهد با امیر متوسلیان برادر سردار احمد متوسلیان به گفت و گو نشسته ایم:
صراط: فارغ از اظهارات مسئولان در مورد وضعیت حاج احمد متوسلیان، آخرین اطلاعاتی که شما به عنوان خانواده از وضعیت ایشان دارید چیست؟
متوسلیان: حاج احمد را اسرائیل ربوده است و دسترسی به رژیم صهیونیستی برای من به عنوان یک فرد عادی میسر نیست. لذا طبیعی است که اگر من هم بخواهم دنبال سرنوشت حاج احمد آقا باشم به حرف سران و بزرگان مملکتم گوش بدهم و ببینم که آنها چه میگویند.
هرچند که صحبت هایی که آنها هم تا به امروز داشتند هیچ نتیجه درست و مشخصی نداشته و خودشان هم در بی خبری به سر می برند اما نهایتا من به عنوان برادر حاج احمد متوسلیان فقط میتوانم بنشینم و سالی یک بار یک عزیزی بیاید پشت تریبون اعلام کند که این افراد در چه شرایطی هستند.
صراط: آقای محسن رضایی گفته اند اسنادی هست که نشان می دهد حاج احمد زنده است و برمیگردد، این اسناد را به شما نشان دادهاند؟
متوسلیان: تا الان چهار جمله کلیشه ای مطرح شده که متاسفانه دو تای آن سال گذشته از زبان آقای سردار دهقان بود و دوتای دیگر از زبان آقا محسن.
و این دو تا جمله از هر کدام از این دو عزیز جز ایجاد ناراحتی بیشتر، نگرانی بیشتر، غم و اندوه بیشتر هیچ ثمره دیگری نداشته و فقط نگرانیها را بیشتر کردند؛ متاسفانه این موارد هم فقط در حد یک یا دو جمله اعلام شده و آن هم از اخبار رسمی کشور یعنی از «تلویزیون» پخش شده و بعد از آن هیچ.
یعنی اگر در این سالها همت میکردند از هر یک از این ۴ خانواده یک نفر را دعوت میکردند میشد 4 نفر، ۴ استکان چای هم می دادند، کار سخت و سنگینی نبود؛ یک احترام میگذاشتند و میگفتند ما با این اسناد و مدارک میگوییم فرزندان شما زندهاند؛ همین!
نه اینکه فقط داخل تلویزیون اعلام کنند و بعد هم هیچ دسترسی به این عزیزان میسر نباشد؛ من سال گذشته هم با آقای سردار دهقان تلفنی صحبت کردم و گفتم این خبری که شما دادید خبری بود که بیشتر نگرانمان کرد؛ شما دعوت میکردید و با هم صحبت میکردیم ولی سردار دهقان گفت حالا یک هماهنگی بفرمائید ما خدمت والده برسیم! ، الان یک سال است هماهنگ کرده ایم ولی هیچ خبری از هیچ کس نیست!
صراط: یعنی در این سالها هیچ مدرکی از زنده بودن حاج احمد به شما یا دیگر اعضای خانواده نشان ندادهاند؟
متوسلیان: نه.
صراط: از سالی که حاج احمد ربوده شدند تا به امروز در کدام یک از دولتها به این مساله اهمیت بیشتری داده شده است؟
متوسلیان: حالا ممکن است به جهت سیاسی خیلی ها دولتی را که من الان میخواهم راجع به آن صحبت کنم نفیاش کنند؛ اما تنها دولتی که به ما و خانواده آن 4 دیپلمات حرمت گذاشت و حتی برای تشییع جنازه پدر آمد و هیاتی را برای پیگیری حاج احمد تعیین کرد دولت آقای احمدی نژاد بود و بعد از آن که دیگر هیچ.
دولت آقای روحانی که الحمدلله رب العالمین! هیچ! هیچ! من با وزیر دفاع ایشان خودم تلفنی صحبت کردم...
صراط: دستگاه دیپلماسی آقای روحانی که از "دیپلماسی لبخند" می گوید هم برای حاج احمد کاری انجام نداده است؟
متوسلیان: شما هر کجا مشکلی حل شده بفرمائید! هرجا پیشرفتی داشتیم بفرمائید! صحبت های حضرت آقا را گوش بدهید، ببینید. پیش بینی مقام معظم رهبری را ببینید که ایشان چه صحبت هایی در مورد همان دیپلماسی لبخند داشتند!
دیپلماسی لبخند یک نوع مسخره کردن آدم ها است. یک نوع به سخره گرفتن آدمها است. آن دیپلماسی لبخند نیست، دیپلماسی پوزخند است که به خیلی ها چه خودی و چه غریبه زده میشود!
صراط: چرا شما در برنامههای تلویزیونی که مربوط به حاج احمد است شرکت نمیکنید؟
متوسلیان: ما را دعوت نمیکنند. همین برنامه ماه عسل پارسال به من گفتند که احسان علیخانی دنبال شما گشته و شما را پیدا نکرده، من فورا با آقای علیخانی تماس گرفتم و گفتم: دنبال ما میگردید ما هستیم. کجا باید بیایم؟ ولی آنها گفتند حالا ان شاء الله در برنامه دیگری با شما مصاحبه خواهیم کرد.
آن هم از برنامه راز که به آنها گفتم آقا شما ما را صدا میکردید، مگر برنامه پیرامون حاج احمد نبود؟ گفتند چرا. گفتم پس چرا یک متوسلیان نباید داخل آن برنامه باشد؟ از چی میترسید؟ خوب نکنید! بگویید آقا ما میخواهیم فقط درآمد داشته باشیم، 50 میلیون بگیریم و یک برنامه الکی ساخته باشیم.
یا همین برنامه جهان آرا؛ آقای سردار برقی و آقای صمدی که پژوهشگر است را دعوت کردند، این آقای صمدی که سنش به آن زمانها نمیخورد و فقط اطلاعاتش را از همرزمان حاج احمد شنیده است، بعد وسط برنامه به من زنگ می زنند و با من مصاحبه تلفنی میگیرند!
صراط: به عنوان آخرین سوال، نظرتان درباره فیلم «ایستاده در غبار» و کتابهایی که در مورد حاج احمد نوشته شده است چیست؟
متوسلیان: «ایستاده در غبار» چهره اصلی حاج احمد را نشان نمیدهد. بعضی جاها خیلی در مورد شخصیت حاج احمد اجحاف شده است. حاج احمد را یه آدم تند، عقده ای و عصبی فرض میکند در صورتی که حاج احمد یک فرمانده قاطع بود، یک فرمانده برشدار که اگر به سربازش هم تندی میکرد بعد خودش می رفت دست می انداخت دور گردنش، می بوسیدش و حتی با او هم گریه میکرد. از نظر ما کتاب «همپای صاعقه» تا حدودی بیشتر از منابع دیگر در مورد حاج احمد صادق بوده و مورد تایید خانواده متوسلیان است.