به گزارش ایسنا، اتلتیکو تِتوآن باشگاه بزرگ اسپانیایی در شمال آفریقا بود و تنها تیمی بود که از این منطقه توانست به سطح اول لالیگا صعود کند. این باشگاه نیمه خصوصی توسط فرناندو فوئرتس دِ ویاویسنسیو شکل گرفت. او یک نظامی بود که پیش از آن در اتلتیکو مادرید بازی می کرد. او سپس توانست رییس Casa civil شود. فوئرتس متوجه شد که در میان نظامیان حاضر در شمال آفریقا بازیکنان با استعدادی وجود دارند. به همین خاطر تصمیم گرفت با این بازیکنان و دیگر سربازان توانمند، یک باشگاه تاسیس کند. او تصمیم گرفت به خاطر گذشته اش نام این باشگاه را اتلتیکو انتخاب کند و پیراهنی به رنگ راه راه قرمز و سفید با شورت آبی را لباس رسمی تیمش برگزیند. در نشان باشگاه تاثیر خوسه باسیگالوپه دیده می شد. او یکی از همکارانش بود که طرفدار اتلتیک بیلبائو محسوب می شد. باشگاه اتلتیکو تِتوآن ۱۲ مارس ۱۹۳۳ به رسمیت شناخته شد و زیر نظر فدراسیون اسپانیایی مراکشی شروع به کار کرد. این باشگاه ابتدا کار خود را از لیگ دسته دو محلی شروع کرد و توانست تا بالاترین سطح خود را برساند.
اتلتیکو در فصل ۴۹-۱۹۴۸ تا دسته دو لالیگا صعود کرد. این اتفاق پس از قهرمانی در گروهی با حضور کوردوبا، بالومپدیکا لیننسه، رکرئاتیو، کادیس، سئوتا، آلخسیراس، رئال بتیس، اسپانیا دِ تانخر، خائن، ییتورخی، ملیا و لاراچه به دست آمد. در این گروه علاوه بر اتلتیکو سه تیم دیگر شمال آفریقا که مراکشی اسپانیایی بودند حضور داشتند. سئوتا، اسپانیا دِ تانخر و لاراچه جز آن ها بودند. اتلتیکو پس از یک سال حضور در دسته دو به سطح برتر مسابقات راه پیدا کرد. او دوباره صدرنشین گروهی شد که در آن تیم های سالامانکا، لاس پالماس، ارکولس، کوردوبا، گرانادا، پلوس اولترا، مستایا، بالومپدیکا لیننسه، ملیا، کارتاخنا، مایورکا، لوانته، سئوتا و آلباسته حضور داشتند. دوباره دو تیم دیگر از شمال آفریقا در این گروه دیده می شدند؛ ملیا و سئوتا.
با این صعود اجازه حضور به اتلتیکو در یک چهارم نهایی کوپا دل ری داده شد. بارسلونا حریف اتلتیکو در این مرحله بود که باعث ظهور پدیده ای به نام لادیسلاو کوبالا شد. بازی رفت در تتوئان بر گزار شد که یک جشن بزرگ در تاریخ باشگاه محسوب می شد. ابتدا کوبالا گلزنی کرد اما خیلی زود چیچا که مهاجمی لاغر بود بازی را به تساوی رساند. سپس کوبالا یک بار دیگر گلزنی کرد و سسار نتیجه را به سه بر یک تبدیل کرد. دیدار برگشت با پیروزی چهار یک بارسلونا به پایان رسید. چیچا دوباره در این بازی گلزنی کرد. او این گل را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند و حفظ آبرو کرد. ضربات پنالتی چیچا آرام و فنی بود. رمایتس، دروازه بان بارسلونا می خواست به او تبریک بگوید اما او به سرعت به سمت دروازه‌اش فرار کرد چون فکر کرد چیچا می‌خواهد ضربه‌اش را بزند. بارسلونا دوست داشت با چیچا قرارداد امضا کند و به او پیشنها داد اما این مهاجم از ترک سرزمینش وحشت داشت و نمی خواست راجع به این موضوع چیزی بشنود.
ماجراجویی اتلتیکو در سطح اول رقابت های اسپانیا تنها یک سال طول کشید. اتلتیکو هفت بازی را با پیروزی پشت سر گذاشت و پنج بازی را با تساوی به پایان رساند. کمی بعد روند مستعمره زدایی پایان این باشگاه را رقم زد. ۱۳ ژانویه ۱۹۵۶ شورا وزرا اسپانیا با مذاکره با مراکش موافقت کرد که آن در آوریل این سال به نتیجه رسید. مراکش اسپانیایی جدا شد. این اتفاق برای مراکش فرانسوی نیز رخ داد. در ۱۰ جولای مدیر ورزشی اتلتیکو تتوآن برای این موضوع راه حلی پیدا کرد و پیشنهاد داد باشگاه سئوتا و اتلتیکو یکی شوند. این اتفاق باعث شد نام باشگاه به اتلتیکو سئوتا تبدیل شود. اتلتیکو تتوآن ۲۳ سال درخشان را سپری کرد و بازیکنان نظامی در آن درخشیدند. برادران لسمس و ماتیتو در فوتبال ملی برجسته شدند. صعود تاریخی آن ها به سطح اول لالیگا باعث شد بهترین بازیکنان کشور مانند کوبالا،سسار، مولونی، زارا، بن بارک، آرسا، پوچادس، گاینسا و دیگر فوتبالیست ها در ورزشگاه سانیا رامل، زمین فوتبال تتوآن ها بازی کنند
