صراط: اغلب با نگاه به چهره افراد میتوانیم به وضعیت جسمی آنان پی ببریم. صورتهای لاغر یا چاق، رنگ پریده یا بشاش همه حرفهای مهمی در موردسلامت جسمی افراد دارند. به قولی « رنگ رخساره خبر می دهد از سر درون.»
برای پی بردن به کمبود مواد مغذی در بدن، شما نیاز به انجام آزمایش های دوره ای خون دارید. در عین حال می توانید برخی از این کمبودها را از روی صورتتان نیز تشخیص دهید. وقتی بدن شما برخی مواد مغذی را از دست می دهد، صورت شما شاید اولین جایی باشد که در مورد این کمبودها به شما هشدار می دهد:
کمبود ویتامین ب ۱۲:
کمبود این ویتامین در میان گیاه خواران بسیار رایج است. کمبود ویتامین ب ۱۲ اغلب باعث تغییر رنگ پوست و رنگ پریدگی می شود. سایر نشانه ها عبارتند از خستگی، از دست دادن اشتها، تنگی نفس و اسهال. اگر می خواهید فقر ویتامین ب ۱۲ را درمان کنید، به دنبال مصرف بیشتر ماهی، گوشت بدون چربی، پنیر، ماست و غلات غنی شده باشید. اگر رژیم های غذایی گیاهی را دنبال می کنید، مکمل های ویتامین ب ۱۲ را با مشورت پزشک مصرف کنید.
کمبود ویتامین سی:
ویتامین سی نقش حیاتی در بدن دارد؛ سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند و باعث بهبودی سریع زخم ها و حفظ سلامت استخوان ها می شود. کمبود این ویتامین باعث خونریزی لثه ها می شود. بهبود آرام زخم ها، خشک شدن موها و ایجاد لکه های قرمز روی پوست از دیگر علائم فقر این ویتامین است. اگر هر کدام از علائم فقر ویتامین سی را دارید، میوه ها، سیب زمینی، انواع توت ها، فلفل، بروکلی، اسفناج و مکمل های ویتامین سی را به رژیم تان بیفزایید. مصرف روزانه ۷۵ میلی گرم ویتامین سی به زنان و ۹۰ میلی گرم به مردان توصیه می شود.
کمبود ید:
کمبود این ماده معدنی منجر به چشم های پف آلود می شود و کم کاری تیروئید را نیز به همراه دارد. افرادی که دارای کمبود ید هستند، ناخن های شکننده را تجربه می کنند و ممکن است به راحتی دچار اضافه وزن شوند. شما می توانید در صورت ابتلا به این علائم، مصرف هرچه بیشتر زغال اخته، لوبیای سیاه، میگو، توت فرنگی و ماست را در نظر داشته باشید.
کمبود ویتامین ب ۱۲ اغلب باعث تغییر رنگ پوست و رنگ پریدگی می شود
کمبود امگا ۳:
خشکی پوست بخصوص در فصل زمستان رایج است. اما اگر پوست شما خشک تر از حد معمول باشد، به آن معنی است که اسیدهای چرب امگا ۳ را به میزان کافی دریافت نمی کنید. مصرف کم این اسیدهای چرب چین و چروک صورت شما را نیز افزایش می دهد. منابع این اسیدهای چرب عبارتند از ماهی، دانه های کتان، دانه های چیا و گردو.
کمبود آهن:
پوسیدگی لب ها یکی از نشانه های کمبود آهن است. نشانه های دیگر عبارتند از خستگی، سرماخوردگی های مکرر و درد زبان. کمبود ریبوفلاوین نیز می تواند خشکی لب ها را به همراه داشته باشد. شما می توانید ریبوفلاوین را از راه مصرف ماهی قزل آلا، بروکلی، پنیر، و بادام به دست بیاورید. آهن نیز در حبوبات، آجیل، اسفناج و مکمل های آهن وجود دارد.
کمبود بیوتین یا ویتامین ب ۷:
موهای خشک و نازک می تواند به شما هشدار دهند که دچار کمبود این ویتامین هستید. جدا از ریزش مو، نشانه مشخص دیگر کمبود بیوتین صورت پف کرده با توزیع چربی غیر طبیعی و راش های قرمز است. مطالعه ای که توسط دانشگاه هاروارد انجام شده بیوتین را به عنوان یکی از مواد مغذی ضروری برای حفظ استحکام، بافت و ظاهر مو عنوان کرده است. منابع غذایی سرشار از بیوتین شامل بادام زمینی، جگر، برخی سبزیجات، برگ چغندر سوئیسی، تخم مرغ پخته، و زرده تخم مرغ خام است.