صراط: سنگ کلیه انواعی مثل کلسیمی، اسید اوریکی، سیستئینی و عفونی دارد. اگر کلیه سنگ ساز دارید، ادرار کردن از میان صافی یا فیلتری توری مانند سبب دسترسی احتمالی شما به سنگ های کوچک دفع شده خواهد شد.
به گزارش بهداشت نیوز، سنگ کلیه انواعی مثل کلسیمی، اسید اوریکی، سیستئینی و عفونی دارد. اگر کلیه سنگ ساز دارید، ادرار کردن از میان صافی یا فیلتری توری مانند سبب دسترسی احتمالی شما به سنگ های کوچک دفع شده خواهد شد.
ابتدا باید نوع این سنگ ها از طریق آزمایش مشخص شود، زیرا اطلاع از نوع سنگ در شیوه درمان، کاهش آن و آنچه باید خورد یا نخورد، اهمیت بسیار دارد.
افراد چاق، کسانی که قبلا سنگ کلیه داشته اند، آنها که عادت به نوشیدن آب کافی ندارند، اشخاصی که میزان کلسیم یا اسید اوریک در آزمایش ادرارشان زیاد است، بیماران دچار پرکاری غده پاراتیروئید، مصرف کنندگان گوشت و مواد پروتئینی زیادتر از حد تعادل و… بیش از دیگران مستعد ساخته شدن و افزایش سنگ در کلیه اند.
به طور کلی بهترین خوردنی، آب و بدترینش نمک زیاد است. از آن جا که سنگ کلیه اغلب به سبب کمبود آب در بدن، تعریق زیاد، زندگی در مناطق خشک و کم آب، ساخته یا حجیم تر می شود، تغییر عادات خوردن، نوشیدن بیشتر آب و کاهش نمک مصرفی، میزان و حجم سنگ را کم می کند.
راحت تر و مطمئن ترید اگر به قدری آب بخورید که روزانه حداقل دو تا دو و نیم لیتر ادرار کنید.
مقدار مورد نیاز نمک برای هر فرد، روزانه کمتر از شش گرم است، اما یادتان باشد فقط نمکی را که از نمکدان روی غذا می پاشید مبنای محاسبه ندانید؛ به اغلب خوراکی های آماده نیز قبلا نمک افزوده شده و باید حساب شود.
متخصصان اورولوژی و کلیه و ادرار، بهترین کسانی اند که می توانند فهرست خوردنی ها و مقدارشان را بر حسب نوع سنگ بگویند.
تشکیل سنگ های کلسیمی در کلیه های سنگ ساز شیوع بیشتری دارد؛ ساخت این سنگ ها با خوردن داروهای تجویز شده از سوی پزشک کم می شود که معمولا حاوی فسفات سدیم یا ترکیبات افزاینده ادرار مثل سیترات پتاسیم است.
کسانی که سنگ های کلیه آنها از نوع اسید اوریک است می توانند پس از مشورت و دستور پزشک، مقداری جوش شیرین مصرف کنند. جوش شیرین یا داروهایی با خاصیت آن، باعث قلیایی شدن آب اسیدی درون کلیه ها می شود.
در بین مردم معمولی، خوردن جوشانده کاکل ذرت، خربزه، هندوانه زرد، ماءالشعیر گازدار و مانند اینها برای دفع سنگ های کلیوی رواج بیشتری دارد.
پیروی از این کار عالمانه و خردمندانه نیست زیرا چنان که گفته شد اول باید نوع سنگ مشخص شود، سپس بر حسب دوز تشخیصی پزشک، داروی متعادل کننده کلسیم یا اسید مصرف شود، یا در موارد پرکاری غدد و عفونی بودن سنگ ها روش های علمی دقیق تر و درست تر، اعم از دارویی یا لاپاراسکوپی پیش گرفته شود.
