صراط: تعطیلات عید بازه ۱۵ روزه خوبی است برای استراحت و تفریح؛ تا جایی که بشود برای چند روز از فضاهای کاری و پرتنش روزمره دورماند و برای آغاز سال نو تجدید قوا کرد و پرقدرت‌تر از قبل برای ادامه فعالیت‌های شغلی و زندگی روزانه شهری دست به کار شد. یکی از چیزهایی که در این مدت می‌تواند به روحتان تازگی بدهد و حسابی سر حالتان بیاورد سفر و دورهمی با دوستان و فامیل‌هایی است که شاید در باقی ایام سال چندان فرصت نداشته باشیم تا اوقاتمان را با آنان بگذرانیم. اما وقتی صحبت از دورهمی و عید دیدنی می‌شود اولین و بدیهی‌ترین چیزی که به ذهن بیشترمان می‌رسد صحبت‌های تکراری و کلیشه‌ای است که عمر چندان زیادی ندارند و به درازا نمی‌کشند و بعد از مدت کوتاهی با عبارت«چه خبر؟» و «خب... دیگه چه خبر؟» به بن بست می‌رسند. ولی چیزی که می‌تواند از این معاشرت‌های طولانی(علی‌الخصوص در مسافرت‌های دست جمعی) لحظات هیجان‌انگیزی و مفرحی را به جای بگذارد بازی‌های دورهمی و دست جمعی است. بازی‌هایی که به ادوات امکانات چندان زیادی لازم ندارند ولی در عوض می‌توانند نشاط و خنده‌های دسته‌جمعی را به خاطرات عیدتان اضافه کنند.
مافیا
این بازی محدودیت اعضا ندارد. شما با دو دسته کلی مافیا و شهروندان روبه رو هستید و برنده دسته‌ای هستند که نفراتشان از گروه مقابل بیشتر باشد. شما در این بازی باید به تعداد اعضا کارت داشته باشید روی این کارت‌ها بسته به اینکه چند نفر هستید عناوین شهروند، مافیا، پلیس و دکتر را می‌نویسید.(طبق قوانین نوشته شده در این بازی اصولاً در ازای هر سه شهروند یک نفر مافیا باید در بین اعضا حضور پیدا کند)
ابتدای کار با رأی اکثریت یک نفر را به عنوان حاکم انتخاب می‌کنید کسی که در اصل حین بازی برای شما نقش دانای کل را اجرا خواهد کرد و به روند«مافیا» نظارت خواهد داشت. بعد از آماده کردن کارت‌ها هرکس بنا به قرعه یک عنوان را بر می‌دارد و بدون اینکه کسی متوجه شود از محتوای داخل کارت باخبر می‌شود. سپس شما باید با حکم حاکم چشمانتان را ببندید تا حاکم از مافیا درخواست کند که چشمانشان را باز کنند و یکدیگر را بشناسند. بعد از این اتفاق همه اعضا چشمانشان را باز می‌کنند حالا نوبت به رأی دادن می‌رسد تا همه ظن خودشان را نسبت به شناسایی مافیا در گروه اعلام کنند. هر کسی که بیشترین رأی را در این زمینه به دست آورد قبل از کنار گذاشته شدن می‌تواند از خودش دفاع کند اگر دفاعیاتش رأی اعتماد لازم را به دست آورد به بازی ادامه خواهد و اگر نه که از دور مسابقه خارج خواهد شد. بعد از این اتفاق دوباره اعضا چشمانشان را خواهند بست این بار مافیا در سکوت به حاکم اعلام می‌کنند که می‌خواهند کدام یک از شهروندان را بکشند بعد از این کار مافیا چشمانشان را خواهند بست تا حاکم از دکتر در خواست کند که بنا به گمان خودش یکی از اعضایی که ممکن جزو کشته‌شده‌ها باشد نجات دهد. بعد از دکتر نوبت به باز کردن چشمان پلیس می‌رسد تا با پرسیدن از حاکم به شناسایی مافیا برسد و حین رأی‌گیری با اعضا به پیدا کردن سریع‌تر مافیا کمک کند. این روند انقدر ادامه خواهد داشت تا دست آخر به پیروزی شهروندان یا مافیا منجر شود.
شاه، دزد، وزیر، جلاد
یکی از بازی‌های گروهی که شاید قدمت چندین و چند ساله داشته باشد. یک بازی که بیشترمان یا اسمش را شنیده‌ایم یا ساعت‌ها پای آن نشسته‌ایم. از نکته‌های منفی این بازی چهار نفره،می‌توان به محدودیت نفرات اشاره کرد. به دنبال همین موضوع شما چهار کارت را در نظر می‌گیرید که روی آن اسامی، شاه، دزد، وزیر و جلاد را می‌نویسید و بعد با شیوه قرعه‌کشی از اعضا می‌خواهید که یک کارت را به صورت تصادفی بردارند. بعد از انجام این کار کسی که قرعه«شاه» به او افتاده باشد با عبارت«وزیر من کو؟» بازی را آغاز می‌کند و وزیر هم حضورش را اعلام می‌کند تا از اینجا به بعد از میان دو نفر باقی مانده دزد را شناسایی کند. اگر حدسش درست باشد شاه فرمان شکنجه دزد را به جلاد اعلام می‌کند و اگر هم اشتباه باشد باز شاه فرمان شکنجه وزیر را به جلاد اعلام می‌کند. نقطه هیجان‌انگیز این ماجرا انتخاب تنبیهی است که برای اعضا در نظر گرفته می‌شود از سیبیل آتشین گرفته، تا مهمان کردن اعضا به یک خوراکی یا حتی کلاغ پر یا ریختن یک لیوان آب روی صورت دزد یا وزیر.
پانتومیم
بعد از پخش لیگ پانتومیم در «خندوانه» شاید بیشتر خانواده‌های ایرانی این بازی را با نام «ادا بازی» بشناسند. بازی‌ای که می‌تواند با تشکیل دو گروه در دورهمی های دوستانه و فامیلی ساعت‌ها شما و اطرافیانتان را بخنداند و سرگرم سازد تا جایی که شما بعد از چند دست با انتخاب و اجرای مفاهیم سخت و انتزاعی علاوه بر سرگرمی می‌توانید سرعت انتقالتان را افزایش دهید. فقط حواستان باشد که در حین بازی برای جلوگیری از خستگی و کسالت از انتخاب مفاهیم آسان و دم دستی خودداری کنید.
کارت بازی
در این بازی اعضا به صورت گرد دور یکدیگر می‌نشینند. شما به تعداد هر نفر مثلاً یک رنگ یا یک گل را انتخاب می‌کنید. بعد از هر رنگ پنج کارت می‌نویسید، آن را تا می‌کنید، مخلوط می‌کنید و از افراد می‌خواهید تا به صورت تصادفی هرکدام پنج کارت را بردارند و بدون اینکه کسی متوجه شود محتویات کارت‌ها را نگاه کنند. سپس نوبتی هر فرد یکی از پنج کارتش را با نفر قبلی‌اش جا به جا می‌کند تا در نهایت به پنج کارت مشابه یا یک دست برسد.اولین کسی که کارت‌هایش را یک دست کند برنده بازی است.
لباهنگ
همه گیر شدن این بازی را هم می‌توان را جزو دستاوردهای برنامه«خندوانه» دانست. این بازی یکی از ساده‌ترین بازی‌های گروهی است که انجامش در جمع‌های دوستانه می‌تواند دل‌چسب باشد. اما این بار به جای لب‌خوانی یک آهنگ کافی است هدفون و پلی لیست موزیک‌های گوشی‌تان را آماده کنید و به دو گروه مقابل هم تقسیم شوید. به هر نفر از تیم مقابل یک دقیقه فرصت دهید تا حین موزیک گوش دادن اسامی که طرف مقابل در ژانرهای مختلف(اسم، شهر، فیلم و...)لب‌خوانی می‌کنند را حدس بزنند. نهایتاً گروهی که مجموع افرادش بیشترین حدس درست را زده می‌تواند عنوان قهرمانی این بازی را از آن خود کند.
جمله‌سازی
این بازی دورهمی می‌تواند سطوح مختلف داشته باشد بازی‌ای که اگر حرفه‌ای آن را دنبال کنید می‌تواند ساعت‌ها به درازا بکشد و شما را به خودش سرگرم کند. سطح اول آن که ساده‌تر است می‌تواند به جمله‌سازی ختم شود به شکلی که هرکدام از افراد یک واژه تکراری یا غیر تکراری را می‌گویند یک جمله را می‌سازند و ادامه‌اش می‌دهند نفر آخری که دیگر نتواند جمله را ادامه بدهد بازنده بازی خواهد بود.
داستان‌سرایی
این بازی می‌تواند شکل حرفه‌ای‌تر و خلاقانه‌تر«جمله‌سازی» باشد. شما در این بازی می‌توانید به جای واژه به نوبت هرکدام یک جمله را بگویید تا در کنار هم قرار دادن این جملات به ساختن یک داستان کمک کنید و آن را به سر انجام برسانید. داستان‌هایی که هر از گاهی نتیجه‌اش شاید یک قصه من درآوردی و خنده‌دار باشد یا یک ماجرای پر و پیچ خم که با جملات افراد مختلف شکل می‌گیرد و به انتها می‌رسد.
