امیرعباس پیام در گفت‌وگویی، درباره وضعیت فیلمنامه‌نویسی در تلویزیون اظهار کرد: تهیه‌کننده و کارگردان در اعتبار دادن نویسنده در درجه اول، سهم بسیاری دارند و مرحله بعد است که ما وارد سهمیه مسئولان مربوطه می‌شویم. متاسفانه ما به کمی جسارت و هوش ، ذکاوت در خود مدیران نیاز داریم و از کمبود این جسارت به دلیل همین نگاه سلیقه‌ای زجر می‌کشیم. به عنوان مثال ما ناظر کیفی داریم که ماه‌ها بر روی کار اصلاحات و تغییرات لازم را اعمال کرده است و با او هماهنگ هستیم اما وقتی به پخش می‌رسیم، گرفتار یکسری آدم‌ها می‌شویم که هیچ ضابطه و دستورالعملی وجود ندارد و ما همه از آن تبعیت می کنیم.
به گزارش ایسنا، این نویسنده در ادامه با اشاره به تفاوت اعمال ممیزی‌های سلیقه‌ای بر روی آثار نمایشی در شبکه‌ها اظهار کرد: همزمان در شبکه دیگر می‌بینیم که خط قرمزها به مراتب بیشتر زیر کار گذاشته شده است، این یک بام و چند هوایی ما را آزار می‌دهد.
پیام سپس درباره وضعیت نویسندگان مجموعه‌های نمایشی در تلویزیون گفت: ای کاش بها دادن به نویسندگان از حالت شعار خارج شود و در عمل هم این اتفاق بیفتد. ما خسته شدیم از بس در ویترین این شعارها، مورد آماج حملات متعدد قرار گرفتیم.
نویسنده «آنام» در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود درباره تکراری بودن قصه‌های آثار نمایشی در تلویزیون و علت آن اظهار کرد: به جرات می‌توانم بگویم دوستان من توانایی نگارش و ایده‌های بسیار نویی را دارند که از تکراری بودن بیرون بیاییم. اما اشکال از سفارش‌دهنده است؛ اشکال از سمتی است که باید به ما اعتماد کند و اجازه دهد ما سمت ایده‌ها و فیلمنامه‌های نو برویم. ما با تمام محدودیت‌هایی که هست فیلمنامه را می‌نویسیم. شما تصور کنید اگر کمی دایره محدودیت‌ها باز شود چه کارها که نمی‌توان کرد.
پیام با اشاره به قصه مجموعه «آنام» گفت: ما در این مجموعه به مشکل نشر کتاب و کتاب‌خوانی و هزاران مورد دیگر اشاره کرده‌ایم اما این اشاره‌ها جزو حاشیه‌های قصه بوده‌اند و به عنوان مثال نویسنده بودن برای ما برجسته نبوده است. در ارتباط با حقوق شهروندی نیز باید کار کنیم اما بسیاری از تلنگرهایی که به جاهایی ولو گذری باید بزنیم در مجموعه «آنام» زدیم. اساس یک داستان خوب درگیر کردن ذهن مخاطب است، ما باید به سمت تکنیک‌هایی برویم که ذهن مخاطب بیشتر درگیر شود.
او در پایان در پاسخ به اینکه فیلمنامه «آنام» تا چه میزان با تغییرات روبرو شد، اظهار کرد: به هر حال کارگردان می‌تواند در فیلمنامه دست ببرد، اصلاحی از سمت کارگردان بود، نکاتی گفته شد اما همین پایبندی کارگردان، نشان از کاربلدی او دارد.
پیام در پایان درباره بازخورد مخاطب و اینکه در روال قصه و تغییر آن تاثیر دارد، اظهار کرد: اگر نگارش فیلمنامه تمام شود و پس از آن فیلمبرداری شروع شود باز هم این اتفاق می‌افتد که تغییراتی بر روی آن اعمال شود. اما نگارش همزمان با ساخت در عین حال که مزیت‌هایی دارد معایب آن بیش از مزایای آن است آن هم به خاطر شرایط تولید و ضعف تولیدی مملکت ماست. به نوعی که تهیه‌کننده ناچار است کار را رج بزند و این همزمانی گاهی اوقات لطمه می‌زند.
