رئیسجمهور فرانسه با تاکید بر اشتراکات راهبردی با دولت آمریکا علیه ایران تصریح کرد اختلافات دو طرف در سطح روشهاست.
ماکرون: درباره مهار ایران با آمریکا اتفاق نظر داریم
امانوئل ماکرون در گفتگو با فرانس ۲۴ گفت: «ما با آمریکا درمورد شیوه رفتار با ایران اختلاف نظر داریم.» مجری از ماکرون پرسید آیا باید گفت: ترامپ حق دارد که لحن خود را دربرابر ایران تشدید کرده است؟ ماکرون در پاسخ گفت: در وهله اول باید گفت: برخورد با ایران واقعا مشکل است. ما هرگز عکس این مطلب را نگفتهایم. پس از آن احاطه کردن ایران با یک سیاست الزامآور، همان چیزی است که من از زمان به دست گرفتن ریاستجمهوری بر آن تاکید دارم. من حدود یک سال پیش درمیان دیپلماتها و سپس در مجمع عمومی سازمان ملل متحد اعلام کردم برای من راهبرد با ایران بر چهار مبنا است؛ حفظ توافق هستهای، توان مدیریت فعالیت هستهای ایران پس از سال ۲۰۲۵ (پایان برجام)، نظارت و کنترل فعالیت موشکهای بالستیکی ایران و توان مقابله با نفوذ ایران در منطقه.
وی افزود: من هیچگاه دربرابر ایران سادهلوح و زودباور نبودم و هرگز گمان نکردم که رفتار با ایران ساده است. اختلاف نظر ما با آمریکا بر سر شیوه رفتاری ماست. در این شرایط من فکر میکنم ما با صرفنظر کردن از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) از خودمان دفاع نمیکنیم و از شکلگیری اختلافات جدید جلوگیری میکنیم. زیرا روزی که ایران از توافق هستهای خارج شود ما هیچ نظارتی بر فعالیتهای این کشور نخواهیم داشت. ما هرچه در توان داریم برای جلوگیری از خروج ایران انجام میدهیم.
در بخش دیگری از این مصاحبه ماکرون درباره همکاری گسترده نظامی و فروش سلاح به عربستان و امارات با وجود نسلکشی آنها در یمن گفت: ما با عربستان سعودی و امارات عربی متحده شراکتی مطمئن در منطقه داریم که بسیار مهم است. این شراکت اقتصادی نیست بلکه راهبردی است. ما همچنین در امارات عربی متحده حضور نظامی قابل توجهی داریم. این در حوزه منافع اقتصادی نیست این مسئله دولت فرانسه و تمامیت ارضی ماست. ما منافع مشترکی در منطقه داریم، زیرا ثبات منطقه برای ما اهمیت دارد و مبارزه با تروریسم ما با همکاری این کشورها صورت میگیرد. (!)
وی افزود: آنچه میخواهم به شما بگویم این است که زمانی که تمامیت ارضی و امنیت کشورهایی که شریک ما هستند با تهدید روبهرو شود، کاملا عادی است که فرانسه در کنار آنها قرار بگیرد. درمورد عربستان سعودی و امارات عربی متحده نیز همین شرایط مطرح است و همانطور که گفتم هیچ منفعت اقتصادی وجود ندارد. از سوی دیگر زمانی که چنین شرایطی پیش میآید ما هم خواستار احترام به حقوق بشر و انتشار جزئیاتی میشویم که بتوانیم درمورد شرایط داوری کنیم. ما درمورد رعایت نشدن حقوق بشر در یمن خواستار شفافسازی در همه ابعاد شدهایم، من در این زمینه با دبیرکل سازمان ملل متحد هم گفتگو کردم. در این میان شراکتهایی وجود دارد. کشورهایی هستند که ما در کنار آنها با تروریسم مبارزه میکنیم. قوانینی بینالمللی وجود دارد که ما به آنها پایبند هستیم و امیدواریم که شرکای ما نیز به آن احترام بگذارند.
دولت رحم اجارهای ماست، اما با روحانی هم سرنوشت نیستیم (!)
عضو شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان میگوید: این طیف با روحانی همسرنوشت نیستند.
عبدالله ناصری در گفتگو با فرارو با اشاره به دیدار اخیر عدهای از اصلاحطلبان با رئیسجمهور گفت: با توجه به اطلاعاتی که دارم، مسبب اصلی دیدار آقای روحانی با اصلاحطلبان، شخص آقای جهانگیری بوده است. ماجرا اینگونه بود که آقای روحانی در خصوص رویکرد اصلاحطلبان نسبت به دولت و روند انتقادی این جریان طی یک سال گذشته، صحبتهایی را با آقای جهانگیری مطرح میکنند که آقای جهانگیری عنوان میکنند که این روند از همان ابتدا هم رویکرد اصلاحطلبان بود و اگر این روزها بیشتر شده به دلیل آن است که شما وعدههایی در انتخابات دادید، اما نسبت به آنها کمی بیتوجهی کردید. این گفتگو منجر شد به اینکه آقای روحانی جلسهای با اصلاحطلبان برگزار کنند.»
وی افزود: «در این جلسه در مجموع صحبتهای خوبی به ویژه از سوی آقایان موسوی لاری و مجید انصاری گفته شده است. اما با این حال به نظر من اتفاق خاصی در روند رویکردی و عملی آقای روحانی ایجاد نخواهد شد. حتی ایشان در این جلسه گفتند که در جریان رسانهها هستند و میدانند که برخی رسانهها معتقدند که ایشان و اصلاحطلبان همسرنوشت هستند. اما این به نظر برخی صرفا فرار رو به جلو است.»
ناصری تصریح کرد: متاسفانه آقای روحانی به تمام آنچه که در ایام انتخابات انجام شد و وعده داده شد بیتوجهی کردند و نه تنها تلاش و تاثیرگذاری اصلاحطلبان را در پیروزی خود نادیده گرفت بلکه بیتوجهی به وعدههای انتخاباتی موجب شد که پایگاه اجتماعی ایشان نیز آسیب ببیند؛ بنابراین اصلا نباید اینگونه تصور شود که آقای روحانی و اصلاحطلبان همسرنوشت هستند.»
وی اظهار کرد: «آقای روحانی زمانی به مطالبات اجتماعی بیتوجهی کردند که آقای جهانگیری را بنا به دلایل مختلف که قبلا هم درباره آنها صحبت شده است، محدود کردند. از سوی دیگر هرجا هم که دولت دستاوردی داشتند به دلیل بیتوجهی به رسانهها و افکار عمومی و عدم عملکرد مناسب در بخشهایی مثل سخنگویی و تیم رسانهای دولت، نادیده گرفته شد.
وی افزود: «باید آقای روحانی باور کنند که دولت ایشان و اصلاحطلبان اصلا همسرنوشت نیستند و ما همچنان با توجه به محدودیتهایی که آقای روحانی دارد، در مواقع لازم انتقادهای خود را مطرح میکنیم.»
ناصری با بیان اینکه روحانی بعد از پنج سال یک جلسه با اصلاحطلبان برگزار کردهاند و به هیچ عنوان کافی نیست، گفت: «من اصلا احساس نمیکنم که بعد از این همه افت و خیزها که در کشور رخ داده است، باز هم آقای روحانی تغییر کرده باشند. زیرا هنوز هم میبینیم که با وجود تمامی مشکلاتی که طی این سالها از حوزه تحت نظر آقای نوبخت ایجاد شده، هنوز هم آقای روحانی نه تنها اصرار دارند که ایشان در دولت باقی بمانند بلکه الان وزیر پیشنهادی برای وزارت اقتصاد هم معاون سابق ایشان هستند. یعنی باز هم اعمال نظر آقای نوبخت در این مسئله وجود داشته است و دیدگاهها و رویکرد آقای نوبخت در مسائل اقتصادی دولت و کشور باز هم بیشتر از گذشته میشود.»
وی عنوان کرد: «واقعیت این است که اگر آقای روحانی این جلسات را با هر دو جریان سیاسی به صورت پیوسته برگزار میکردند میتوانستیم امیدوار باشیم که ایشان به دنبال جبران اشتباهات و اصلاح امور هستند. زیرا به هر حال افرادی که در این جلسات شرکت میکنند عمدتا از دولتمردان قدیمی هستند که ایشان میتوانند از تجربیات آنها استفاده کنند؛ بنابراین زمانی میتوانیم بگوییم که آقای روحانی عزم خود را جزم کرده است تحولاتی ایجاد کند که این قبیل جلسات ادامه پیدا کند. نه اینکه یک جلسه برگزار شود بعد چند سال دیگر یک جلسه دیگر تشکیل شود و صرفا برای بهرهبرداری رسانهای و سیاسی انجام شود.»
ناصری این را هم گفته که خاتمی با وزارت رحمانی فضلی مخالف بوده، اما روحانی اعتنا نکرده است.
یادآور میشود عبداله ناصری چند سال پیش، اظهارات موهن اصغرزاده درباره رحم اجاره تلقی کردن دولت روحانی توسط اصلاحطلبان را تایید کرده بود.
چند ماه زمزمه ترمیم کابینه و دیگر هیچ!
دولت در زمینه فرصت ترمیم کابینه، در حال فرصتسوزی است.
وبسایت الف. در یادداشتی خاطرنشان کرد: در حالی که چند ماه از تاکید بر تغییر وزرا و مدیران ناکارآمد میگذرد، اما عملا اتفاق خاصی رخ نداده است. در این بین اختلافات بین حامیان سیاسی دولت و نگاه دولت در انتخاب وزرا نیز باعث شده نه تنها گزینههای جدیدی مطرح نشوند بلکه ظاهرا قرار است برخی افراد از یک وزارتخانه به وزارتخانه دیگر بروند؛ امری که بدون شک میتواند تبعات ناگواری به همراه داشته باشد.
سریال انتشار خبرها درباره ترمیم کابینه تمامی ندارد، اما در عمل بعد از مدتها گمانهزنیهای مختلف اتفاقی تاکنون رخ نداده است. تعلل و کندی عجیب دولت در ترمیم کابینه موجب شد نمایندگان مجلس برای ایجاد تحرک و کارآمدی خود دست به کار شوند. اما نمایندگان مردادماه در گام اول به جای اینکه سراغ وزرای اقتصادی دولت بروند تا در عمل سامانی به بازارهای آشفته مسکن، خودرو، ارز و طلا بدهند پیگیر استیضاح علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی شدند و در نهایت وی را از کابینه کنار گذاشتند. نمایندگان سپس در اوایل شهریور ماه حکم به برکناری مسعود کرباسیان از وزارت اقتصاد دادند.
در ادامه نمایندگان مجلس شورای اسلامی به سراغ وزارتخانههای صنعت و راه و شهرسازی رفتند، اما بازی اعلام استعفا شروع شد و محمد شریعتمداری و عباس آخوندی به بهانههای مختلف از حضور در جلسات کمیسیون برای پاسخ به سوالات نمایندگان و بررسی محورهای استیضاح سر باز میزدند؛ و خبرهای غیر رسمی از استعفای این دو منتشر شد.
در این زمینه برخی اخبار حاکی از این است که قرار است محمد شریعتمداری به وزارتخانه تعاون، کار و رفاه اجتماعی برود و آخوندی نیز توسط اصلاحطلبان و در خارج از مجموعه دولت در تشکیلات شهرداری تهران به کار گرفته شود. دولت اعتدال در برخی از مهمترین منصبها و پستها مانند سخنگویی، وزیر اقتصاد، کار و برخی سفرا همچنان بلاتکلیف است.
در این بین وقوع دو اتفاق، نگرانیهایی را نسبت به سرانجام تغییرات کابینه در راستای بهبود و مدیریت وضعیت اقتصادی به وجود آورده است.
اولین موضوع زمزمههایی است که درباره لیست گزینههای پیشنهادی برای وزارتخانهها مطرح است. ظاهرا دولت قصد دارد برخی وزرای برکنار شده را دوباره به کار گیرد یا مثلا از محمد شریعتمداری که دوران تصدیگری وی در وزارت صمت با حرف و حدیثهایی فراوانی (از واردات خودرو تا دریافتکنندگان ارز) همراه شده برای وزارتخانه تعاون معرفی نمایند؛ دومین مسئله درگیری بین حزب اعتدال و توسعه و کارگزاران است که عملا نگرانیهای جدی نسبت به یکدستی، اتحاد و انسجام کابینه به وجود آورده و هر روز نیز ابعاد جدیدتری پیدا میکند. به نظر میرسد ادارهای نیز وجود ندارد تا به این تشتت و از هم گسیختگی در دولت که بدون شک پیامدهای مخربی به همراه دارد پایان دهد. تنش و جدال به رسانهها نیز کشیده و هرازگاهی بیانیهها یا انتقادهای تندی طرفین نسبت به هم عنوان میکنند.
در آخرین مورد در مطلبی که روزنامه سازندگی رسانه وابسته به حزب کارگزاران روز چهارشنبه ۱۸ مهرماه منتشر کرد به صراحت نسبت به اخبار و شایعات مطرح شده در فضای سیاسی کشور نسبت به گزینههای احتمالی واکنش نشان داد و انتقادات تندی را نسبت به افزایش قدرت نوبخت مطرح ساخت.
بانک مرکزی اروپا در جریان مکانیسم همکاری با ایران نیست
«بانک مرکزی اروپا میگوید با این بانک هیچ رایزنی رسمی درباره ایجاد مکانیسمی ویژه جهت پرداخت پول به ایران انجام نشده است.»
یک روزنامه مستقر در بروکسل در گزارشی نوشت: وضعیت حقوقی ساز و کاری که اتحادیه اروپا برای دورزدن تحریمهای آمریکا و حفظ مراودات مالی با ایران پیشنهاد کرده هنوز مشخص نیست.
یک منبع در بانک مرکزی اروپا به روزنامه «براسل تایمز» گفته مقامهای اتحادیه اروپا هنوز هیچ «رایزنی رسمی» با این بانک درباره این طرح خود که به «مکانیسم ویژه اروپا» معروف شده، انجام ندادهاند.
کشورهای اروپایی در هفتههای گذشته اعلام کردند قصد دارند در راستای تلاش برای حفظ توافق هستهای برجام «سازوکار ویژه» را برای دورزدن تحریمهای آمریکا و تسهیل پرداخت پول به ایران، راهاندازی کنند.
به گزارش «شفاف»، روزنامه «براسل تایمز» نوشت درباره اینکه آیا چنین اقدامی از لحاظ حقوقی و عملی ممکن است ابهام وجود دارد.
یک سخنگوی اتحادیه اروپا در نشست خبری که پنجشنبه در بروکسل برگزار شد در پاسخ به این سؤال که آیا اتحادیه اروپا مشروعیت حقوقی مکانیسم پرداختی مورد نظر را تأیید میکند گفت: «فدریکا موگرینی»، مسئول سیاست خارجی اتحادیه نظرش را به صراحت در این باره ابراز کرده است. وی بدون توضیحات بیشتر گفت که تلاشها برای تشکیل این مکانیسم ادامه دارد. از سوی دیگر، یک منبع در «بانک مرکزی اروپا» گفت: هنوز هیچ رایزنی رسمی با این بانک در خصوص این طرح انجام نشده است. او گفت: «معمولا با ما درباره فعالیتهای حقوقی که مربوط به بخش مالی است مشورت میشود.
اتحادیه اروپا در پی مبادلات تهاتری است، اما برخی از تحلیلگران شک دارند چنین ساز و کاری کارآمد باشد، زیرا آمریکا میتواند شرکتهای اروپایی را به دلیل تجارت با ایران تحریم کند. براسل تایمز میافزاید: صرفنظر از اینکه «ساز و کار ویژه» چه ساختاری داشته باشد، شرکتها راهی برای نقل و انتقال پول از آن بدون همکاری بانکها نخواهند داشت. بانکها هم به دلیل خطر تحریمهای آمریکا ترجیح میدهند از تسهیل مبادلات مالی ایران خودداری کنند.