دیو اعتیاد جسم و روانش را به بند کشیده و او را به وادی تنهایی و وابستگی برده بود. دیگر هیچ کس را نداشت و هیچ جا به جز فضای کوچک خانه برایش امن نبود. با اینکه اعتیاد بین او و خانواده اش فاصله انداخته بود، اما بازهم تنها امیدش برای رهایی یا فرار از خماری کسانی بودند که با آن‌ها ارتباط خونی داشت و چه کسی بهتر از خواهر که غمخوار برادر است و طاقت دیدن درد‌های برادر را ندارد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران حساب روز‌هایی که برادر معتاد برای گرفتن پول به خانه خواهرش رفته بود، از دست همه در رفته بود. اعتیاد قبل از هرچیز عقل او را ربوده بود و کاری کرده بود تا برای فرار از خماری مرگ آور و آشفتگی ذهنی اش دست به هرکاری بزند تا پول موادش تأمین شود. کافی بود دست رد به سینه اش بزنند تا با پنچری خودرو و دیگر شرارت‌ها تهدید شوند، موضوعی که خانواده خواهرش را آزار می‌داد، اما چاره‌ای برایش نمی‌یافتند.
نوزدهم مرداد ماه آخرین باری بود که به منزل خواهرش در منطقه توس مشهد رفت تا مثل همیشه اخاذی کند. این بار هم اهالی خانه خواهرش حاضر به تأمین هزینه خماری او نشدند و همین نه بزرگ به دایی معتاد کافی بود تا او دست به پنچر کردن خودرو خواهرزاده اش بزند تا مگر با این حیله بتواند آن‌ها را سرکیسه کند. اما این بار خواهرزاده از کوره در رفت و جر و بحث و دعوا با دایی معتادش بالا گرفت. او که نمی‌توانست خودش را کنترل کند ناگهان چماقی را در هوا چرخاند و بر فرق سر دایی اش نشاند، ضربه‌ای که نه تنها پرونده اعتیاد دایی، بلکه پرونده عمرش را نیز برای همیشه بست. گزارش این قتل همان روز‌ها در همین صفحه منتشر شد، اما واکاوی آنچه اتفاق افتاده و زمینه ساز این قتل شده بود، جا ماند.
طبق بررسی‌های قاضی احمدی نژاد، بازپرس ویژه قتل عمد دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۲ مشهد و مشخص شدن موضوع، دستور دستگیری تمام اعضای خانواده درگیر در این پرونده صادر شد و در بازجویی‌ها مشخص شد قاتل یکی از برادران خانواده است که با وجود صحبت با او برای تحویل خود هنوز حاضر به معرفی نشده است.
بی شک اعتیاد، یک بیماریِ اجتماعی است، چون علاوه بر فرد معتاد، خواسته یا ناخواسته، خانواده و جامعه را هم درگیر می‌کند و با اینکه فرد معتاد پژمرده شده و آینده‌ای برای خودش متصور نیست، آرامش و آسایش تمام اعضای خانواده و دیگر نزدیکانش را هم سلب می‌کند، هرچند که هنوز عضوی از خانواده است و پناهگاهی جز نزدیکانش برای رهایی از اعتیاد ندارد. حمایتی که اگر به شیوه صحیح از سوی خانواده اتفاق بیفتد دیگر لازم نیست منتظر بحرانی که ناشی از رفتار‌های پیش بینی نشده فرد معتاد است باشند.
حمایت قضائی، لطفی در حق فرد معتاد
نقش خانواده در حمایت از فرد معتاد از زوایای پنهان پرونده قتل خانوادگی در خیابان توس است که از نظر رمضانعلی قادری، مددکار اجتماعی پنهان نمانده و بر حمایت همیشگی خانواده از این افراد تاکید و بیان می‌کند: حمایت از شخص درگیر اعتیاد نباید مقطعی باشد بلکه ضروری است یک حمایت علمی تحت نظر مشاور خانواده صورت گیرد تا هرکدام از اعضا با توجه به نقشی که در خانواده دارند وظیفه خود را در قبال فرد معتاد انجام دهند.
وی قدم اول خانواده در حمایت از فرد معتاد را پیگیری درمان او می‌داند و توصیه می‌کند که با مراجعه به کلینیک‌ها و کمپ‌های ترک مواد مخدر می‌توانند به بهبودی شخص کمک کنند.
قادری درباره نحوه حمایت و درمان معتادان از سوی خانواده معتقد است که حمایت‌ها معمولا آن گونه است که خانواده خود تمایل دارد، نه آن چیزی که شخص درگیر اعتیاد نیاز دارد به این معنی که معتاد‌ها گاهی از سر دلسوزی حمایت می‌شوند و گاهی حتی به ابتدایی‌ترین نیاز‌های فرد معتاد هم توجه نمی‌شود.
این مددکار اجتماعی برخورد قضائی با فرد معتاد در زمان بحران را جزو حمایت‌هایی می‌داند که خانواده نباید مانع این برخورد شوند، چرا که این مانع تراشی می‌تواند با جری کردن فرد معتاد به مشکلات بزرگ تری منجر شود.
وی باج گیری و فشار به خانواده را از روش‌های متداول معتادان برای تامین هزینه مواد مخدر اعلام می‌کند و می‌گوید: در این مواقع نباید خانواده تسلیم فشار‌های فرد معتاد شوند و پولی در اختیارش بگذارند، زیرا نتیجه این اقدام فقط بد عادت کردن شخص خواهد بود.
قادری پیش از تمام این حمایت‌ها ارتباط خوب اعضای خانواده با یکدیگر را بهترین واکسن برای پیشگیری از اعتیاد بیان می‌کند.
معتادان را باید به لحاظ روحی درمان کرد
مدیرعامل یکی از مراکز ترک اعتیاد در مشهد که سال‌ها با معتادان و خانواده آن‌ها در ارتباط بوده اولین واکنش نزدیکان فرد معتاد در زمان متوجه شدن اعتیاد فرد را اضطراب و نگرانی بیان می‌کند و معتقد است که خانواده باید با حفظ آرامش و برخورد صحیح و کاربردی به سمت حل این مشکل حرکت کنند.
سید رضا سیدی تاکید می‌کند: خانواده‌ها نباید تصور کنند که با یک پدیده حل نشدنی رو به‌رو شده اند، بلکه اعتیاد یکی از اعضای خانواده با وجود متخصصان و مراکز مجاز نگهداری معتاد‌ها برطرف می‌شود تنها کافی است که فرد معتاد را راضی کنند که با آن‌ها به این مراکز مراجعه کند.
وی ادامه می‌دهد: مصرف کنندگان مواد مخدر صنعتی زمانی به این نتیجه می‌رسند که باید مواد را ترک کنند که معمولا خیلی دیر شده است، در این شرایط خانواده نباید منتظر تمایل خود شخص برای ترک اعتیاد باشند بلکه باید بلافاصله بعد از متوجه شدن با روان شناس‌ها و مشاوران ترک اعتیاد مشورت کنند. در پرونده قتل دایی نیز این تعلل موجب بروز حادثه ناخواسته شد.
این متخصص ترک اعتیاد، خانواده‌ها را از سرزنش کردن، تنها گذاشتن و حبس فرد معتاد در خانه برحذر می‌دارد و می‌گوید: کمبود‌هایی که باعث کشیده شدن افراد به سمت مواد مخدر می‌شود تنها مسائل مادی نیست بلکه مهم‌ترین عامل کمبود مسائل عاطفی و احساسی است. اتفاقا اگر تعامل خوبی بین اعضای خانواده وجود داشته باشد، عارضه‌های اجتماعی اثر کمتری خواهد داشت.
وی با بیان اینکه انسان از سه قسمت جسم، روان و روح تشکیل شده است اظهار می‌کند: در اعتیاد، جسم سریعا بهبود پیدا می‌کند، اما بازیابی روان به خاطر تخیلات و ذهنیات به سختی صورت می‌گیرد و تنها چاره آن این است که روح تقویت شود که این عمل نیز تنها با یاد خدا و کار‌های معنوی بر روی روح امکان پذیر است بنابراین نیاز است بر مسائل روحی شخص در حال بهبود کار شود.
