«حرمسرای قذافی» اولین کتابی است که به ما نشان می‌دهد تجاوز جنسی، یک سلاح جنگی است. بیژن اشتری روایت زندگی یک دختر از چندین هزار دختر و پسر جوان را که تحت تجاوز روحی و جسمیِ قذافی و نیرو‌های دولتی، نظامی و سیاسی او بودند ترجمه کرده است. با او درباره ترجمه کتاب «حرمسرای قذافی» گفتگو کردیم.
کتاب «حرمسرای قذافی» چه ویژگی‌هایی داشت که شما آن را برای ترجمه انتخاب کردید؟
این کتاب، در ادامه کارهایم درباره معرفی دیکتاتور‌ها به مخاطبان است. طبیعتاً به معرفی قذافی علاقه‌مند هم بودم. طبق تحقیقاتم، این کتاب نسبت به بقیه کتاب‌ها با این مضمون، در شناساندن شخصیت دیکتاتور لیبی موفق‌تر بوده است. قذافی، ابعاد شخصیتی جالب و مخوفی دارد که باید به مخاطبان شناسانده شود. فرد باید با دغدغه‌های حزبی و عاطفی او آشنا شود. آنیک کوژان نویسنده کتاب، نویسنده و سردبیر معتبر لوموند فرانسه است که سابقه طولانی پژوهشی دارد و چندین کتاب نوشته است. کوژان، حدود دو سال قبل از سقوط و بعد از سقوط قذافی در لیبی بود. او با اکثر نظامیان و افراد سیاسی لیبی در ارتباط بود. با رئیس پلیس مخفی، رئیس ارتش و وزرا در ارتباط بود و بر اساس مستندات این کتاب را در سال ۲۰۱۴ میلادی در فرانسه منتشر کرده است. این کتاب، چندین جایزه بزرگ از باشگاه خبرنگاران فرانسوی و مهم‌ترین جایزه بزرگ باشگاه بین المللی را برده است.
برخی می‌گویند «حرمسرای قذافی» سندیت ندارد؛ زیرا حاصل خاطره‌نویسی یک فرد است. نظر شما درباره این ادعا چیست؟
زیاد این انتقاد را شنیدم که «حرمسرای قذافی» سندیت ندارد. کتاب مطلقاً این گونه نیست. برخی افراد از روی عنوان قضاوت می‌کنند؛ چون کلمه «حرمسرا» مبتذل است. در صورتی که اصلاً اینگونه نیست.
اگر شما به سایت نویسنده این اثر خانم آنیک کوژان نگاه کنید متوجه می‌شوید که این کتاب یک جنبش فمینیستی قوی و جریان‌ساز را در لیبی به وجود آورده است. زنان با خواندن «حرمسرای قذافی» تحت تاثیر قرار گرفتند و ظلم چند دهه را نشان دادند و با آن مبارزه کردند. حکومت، بیش از چهار دهه به زنان لیبی تجاوز می‌کرد. تمام ارکان حکومت قذافی از بالا به پایین متجاوز هستند. وقتی قذافی، رهبر لیبی فاسد بود، جای تعجب ندارد فرمانده ارتش، وزیر، نخست وزیر، سربازان، حتی نگهبانان نیز متجاوز باشند. نویسنده «حرمسرای قذافی»، خانم کوژان، برای راستی آزمایی صحبت‌های دختران به زندان رفته و در آنجا با افراد مختلف مصاحبه می‌کند. بخش اول کتاب، قصه و بخش دوم «حرمسرای قذافی» تحقیقات نویسنده برای راستی آزمایی است. حکومتِ قذافی، از تجاوز جنسی به عنوان سلاح جنگی استفاده می‌کند. «حرمسرای قذافی» اولین کتابی است که به ما نشان می‌دهد تجاوز جنسی، یک سلاح جنگی است.
کتاب «حرمسرای قذافی» چه ویژگی‌هایی داشت که شما آن را برای ترجمه انتخاب کردید؟
این کتاب، در ادامه کارهایم درباره معرفی دیکتاتور‌ها به مخاطبان است. طبیعتاً به معرفی قذافی علاقه‌مند هم بودم. طبق تحقیقاتم، این کتاب نسبت به بقیه کتاب‌ها با این مضمون، در شناساندن شخصیت دیکتاتور لیبی موفق‌تر بوده است. قذافی، ابعاد شخصیتی جالب و مخوفی دارد که باید به مخاطبان شناسانده شود. فرد باید با دغدغه‌های حزبی و عاطفی او آشنا شود. آنیک کوژان نویسنده کتاب، نویسنده و سردبیر معتبر لوموند فرانسه است که سابقه طولانی پژوهشی دارد و چندین کتاب نوشته است. کوژان، حدود دو سال قبل از سقوط و بعد از سقوط قذافی در لیبی بود. او با اکثر نظامیان و افراد سیاسی لیبی در ارتباط بود. با رئیس پلیس مخفی، رئیس ارتش و وزرا در ارتباط بود و بر اساس مستندات این کتاب را در سال ۲۰۱۴ میلادی در فرانسه منتشر کرده است. این کتاب، چندین جایزه بزرگ از باشگاه خبرنگاران فرانسوی و مهم‌ترین جایزه بزرگ باشگاه بین المللی را برده است.
برخی می‌گویند «حرمسرای قذافی» سندیت ندارد؛ زیرا حاصل خاطره‌نویسی یک فرد است. نظر شما درباره این ادعا چیست؟
زیاد این انتقاد را شنیدم که «حرمسرای قذافی» سندیت ندارد. کتاب مطلقاً این گونه نیست. برخی افراد از روی عنوان قضاوت می‌کنند؛ چون کلمه «حرمسرا» مبتذل است. در صورتی که اصلاً اینگونه نیست.
اگر شما به سایت نویسنده این اثر خانم آنیک کوژان نگاه کنید متوجه می‌شوید که این کتاب یک جنبش فمینیستی قوی و جریان‌ساز را در لیبی به وجود آورده است. زنان با خواندن «حرمسرای قذافی» تحت تاثیر قرار گرفتند و ظلم چند دهه را نشان دادند و با آن مبارزه کردند. حکومت، بیش از چهار دهه به زنان لیبی تجاوز می‌کرد. تمام ارکان حکومت قذافی از بالا به پایین متجاوز هستند. وقتی قذافی، رهبر لیبی فاسد بود، جای تعجب ندارد فرمانده ارتش، وزیر، نخست وزیر، سربازان، حتی نگهبانان نیز متجاوز باشند. نویسنده «حرمسرای قذافی»، خانم کوژان، برای راستی آزمایی صحبت‌های دختران به زندان رفته و در آنجا با افراد مختلف مصاحبه می‌کند. بخش اول کتاب، قصه و بخش دوم «حرمسرای قذافی» تحقیقات نویسنده برای راستی آزمایی است. حکومتِ قذافی، از تجاوز جنسی به عنوان سلاح جنگی استفاده می‌کند. «حرمسرای قذافی» اولین کتابی است که به ما نشان می‌دهد تجاوز جنسی، یک سلاح جنگی است.
