یکی دیگر از دلایل ایجاد مغز مه‌آلود، استرس است. زیر فشار بودن و مواجهه مداوم با موقعیت‌های استرس‌زا تاثیر منفی بر احساسات شما دارد و بدن را تخریب می‌کند. نشانه‌های استرس می‌توانند از سردرد و تهوع تا درد در ناحیه سینه و درد‌های عضلانی را شامل شوند. جای شگفتی نیست که استرس می‌تواند مغز و ذهن شما را نیز تحت تاثیر قرار دهد. در حقیقت، استرس هم در عملکرد جسمانی و هم روانی اختلال ایجاد می‌کند. بر همین اساس، برای جلوگیری از مغز مه‌آلود باید استرس و اضطراب خود را کاهش دهید. تکنیک‌های تنفس عمیق و مدیتیشن یا انجام یوگا از جمله کار‌هایی است که می‌توانید برای مقابله با استرس مد نظر قرار دهید. همچنین انجام تمرینات ورزشی و نقاشی می‌توانند در کاهش استرس موثر باشند.
عوارض جانبی دارو یکی دیگر از مواردی است که می‌تواند زمینه‌ساز مغز مه‌آلود شود. با افزایش سن، احتمال ابتلا به بیماری‌های مختلف و مصرف داروها نیز افزایش می‌یابد. پیش از مصرف داروها، چه آنتی‌بیوتیک‌ها یا قرص‌های ضد حساسیت یا حتی دارو‌های فشار خون، عوارض جانبی بالقوه آن‌ها را مطالعه کنید. گاهی اوقات ابهام ذهنی در نتیجه داروی جدیدی است که مصرف می‌کنید. اگر قرار است در کوتاه‌مدت دارو مصرف کنید و مغز مه‌آلود چندان جدی نیست، احتمالا پس از قطع مصرف دارو به شرایط عادی بازمی‌گردید. اما در صورت نیاز به مصرف بلندمدت دارو با پزشک خود در این زمینه صحبت کنید. این امکان وجود دارد که دارویی دیگر برای شما تجویز شود.
مسائل هورمونی نیز می‌توانند به شکل‌گیری مغز مه‌آلود منجر شوند. بانوان باردار باید خود را برای تجربه این شرایط طی دوران بارداری آماده کنند. همچنین در دوران یائسگی نیز احتمال تجربه مغز مه‌آلود زیاد است. تغییرات هورمونی به واقع می‌توانند روی عملکرد مغز تاثیرگذار باشند.
کار کشیدن بیش از اندازه از مغز یکی دیگر از دلایل شکل‌گیری مغز مه‌آلود است. اگر همواره تلاش می‌کنید تا چند کار را در یک زمان انجام دهید، جای شگفتی نیست که مغز اندکی دچار ابهام و گیجی شود. سرعت پردازش و مهارت‌های دیگر مغزی با افزایش سن افت می‌کنند، اما مهم نیست چند سال دارید، زیرا چندوظیفگی در هر سنی می‌تواند اثر منفی به همراه داشته باشد.
مغز مه‌آلود می‌تواند نشانه‌ای از برخی بیماری‌ها مانند سندرم خستگی مزمن، فیبرومیالژیا، لوپوس و ام‌اس باشد. همچنین این شرایط می‌تواند در نتیجه ابتلا به افسردگی شکل بگیرد. اگر مسائل شناختی را تجربه می‌کنید که به خواب، استرس یا موضوعات دیگر مرتبط نیستند، به پزشک مراجعه کنید تا ریشه‌یابی دقیق صورت بگیرد.
