زیگموند فروید، روش‌هایی مانند برخی از روانشناسان که در پشت سر بیمار می‌نشینند و از تماس چشمی امتناع می‌کنند را عملی می‌کرد؛ ولی دسته‌ای از بیماران تنها در فضای باز احساس آزادی داشتند و آزادتر صحبت می‌کردند. فروید در واقع این روش را اینگونه کشف کرد؛ او با یک دسته از جوانانی آشنا شده بود که آنها قبول نمی‌کردند با روانپزشک ملاقات کنند و پشتوانه‌ی روانی داشته باشند.
حال فروید مجبور به ملاقات آنها، خارج از اتاق مشاوره خود شد. فروید سعی می‌کرد آنها را در جا‌هایی که اغلب وقت می‌گذراندند مانند پارک‌ها، ملاقات کند و با آنها وارد گفتگو شود. جالب است که همکاری بیماران در این مکان‌های باز حتی بیشتر از بیمارانی بود که با خواست خود به مطب درمانگر می‌آمدند. فروید اعتقاد داشت که نشستن بیمار، مقابل یک درمانگر در یک فضای بسته، می‌تواند برای بیمار دلهره‌آور و تحت فشار‌های بالینی باشد. به همین علت بود این روش (ملاقات بیمار و درمانگر در فضای باز) از حدود یک قرن پیش آغاز شد.
در واقع بیمار احتیاج دارد که به اندازه درمانگر، مالک فضای درمان باشد. در این صورت است که بیمار احساس استرس کمتری می‌کند و تمرکز بیشتری روی روند درمان خود می‌گذارد. شاید جالب باشد که بدانید بسیاری از بیماران، به علت فشار روانی حاکم بر اتاق مشاوره به ملاقات روان‌شناس یا روانپزشک خود نمی‌روند. اما آیا این روش تنها برای پزشکان روان‌شناس و روانپزشک قابل اجرا است؟ یا برای دیگر پزشکان نیز امکان درمان در فضای باز وجود دارد؟ هر احساس منفی و مثبتی که ما از اتمسفر اطراف خود دریافت می‌کنیم اثری مثبت یا منفی بر بدن ما دارد. همانطور که خندیدن و احساس شادی بر عملکرد گردش خون در بدن اثر مثبت دارد، غم و اندوه نیز اثر منفی در بدن به جای می‌گذارند. بسیاری از بیماری‌های جسمی ما به علت بیماری و عقده‌های روان ما به وجود می‌آیند.
گاهی اوقات در صحبت کردن با یک دوست این موضوع حل شده و احساس سنگینی نفس و التهاب رگ‌های عصبی از بین می‌رود؛ اما گاهی موضوع عمیق‌تر این حرف‌هاست و حتی ممکن است ریشه در کودکی ما داشته باشد که به راحتی قابل شناسایی و حل شدن نیست. حال اگر بیمار برای تشخیص و درمان سردرد (و دیگر بیماری‌های جسمی) که ممکن است ریشه در روان ما داشته باشد به پزشک مراجعه کند، مجبور به تحمل فشار‌های بالینی فضای بسته نیز است. فروید روانپزشک بود؛ اما با این حال برای همه بیماران خود، روش درمان در فضای باز را انتخاب نمی‌کرد. بنابراین، انتخاب این روش برای درمان بیماران، چه در حوضه روان‌درمانی و چه در حوضه جسم‌درمانی بر عهده پزشک معالج است.
منبع: سایک
