با گذشت بیش از ۱۰ ماه از همه گیری کووید ۱۹ در جهان هنوز هیچ راهکار مطمئنی برای مقابله با آن کشف نشده است. به طور متوسط در هر ۱۶ ثانیه در جهان یک نفر به دلیل ابتلا به کرونا جان خود را از دست می‌دهد. از تب و سردرد تا مشکلات گوارشی و از دست دادن حس بویایی و چشایی از جمله علائم ناخوشایندی هستند که بیماران کرونایی را درگیر خود می‌کنند. با این حال، این موارد تنها آسیب‌هایی نیست که این ویروس به بدن انسان وارد می‌کنند. به تازگی دانشمندان آمریکایی ابعاد جدیدی از آسیب‌های این بیماری را کشف کرده‌اند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، بر این اساس، محققان دانشگاه اِموری شهر آتلانتا ایالت جورجیا آمریکا اعلام کردند کووید ۱۹ می‌تواند باعث ایجاد بیماری‌های خود ایمنی در بدن انسان شود. بیماری خودایمنی (Autoimmune disease) به دسته‌ای از بیماری‌ها اطلاق می‌شود که در آن دستگاه ایمنی بدن به اشتباه حمله به بافت‌های خود بدن را آغاز می‌کند. بیماری‌های خودایمنی می‌توانند اندام‌ها و بافت‌هایی از جمله گلبول‌های قرمز خون، عروق خونی، غده تیروئید، لوزالمعده، عضلات، مفاصل و پوست را درگیر کنند. اغلب این بیماری‌ها مزمن هستند، اما بسته به نوع عارضه ممکن است قابل کنترل باشند. تاکنون ۸۰ نوع از بیماری‌های خود ایمن شناسایی شده است که طیف وسیعی از بافت‌ها و سلول‌های بدن را در بر می‌گیرد. این بیماری‌ها، بیماری‌های مزمنی هستند که مادام‌العمر با فرد باقی‌مانده و قابلیت درمان صد در صد ندارند.
محققان آمریکایی می‌گویند شواهد جدید نشان می‌دهد ویروس کرونا در برخی بیماران می‌تواند باعث بروز بیماری‌های خودایمنی و حمله گلبول‌های سفید خون به بافت‌های بدن شود. در خون برخی بیماران کرونایی "آنتی بادی‌های خود واکنش پذیر" دیده شده است. این آنتی بادی‌ها (پادتن) به جای آن که سلول‌های بیگانه و ویروس کرونا را هدف حمله قرار دهند، بافت‌های سالم بدن بیمار را تخریب می‌کنند.
در این تحقیقات دانشمندان ۵۲ بیمار کرونایی که شرایط وخیمی داشتند را مورد بررسی قرار دادند. هیچکدام از این بیماران سابقه بیماری‌های خود ایمنی نداشتند. آزمایش‌های مختلف نشان داد بیش از نیمی از این بیماران دارای آنتی بادی‌های خود واکنش گر در خونشان بوده اند. بیش از دو سوم بیمارانی که دارای سطح بالای "پروتئین واکنش پذیر C" در خون بودند (که نشانه التهاب در بدن است)، سیستم ایمنی‌شان اقدام به تولید آنتی بادی برای حمله به بافت‌های بدن کرده بود.
با این حال، محققان می‌گویند ما هنوز نمی‌توانیم به قطعیت درباره ارتباط میان شدت بروز علائم کرونا در بیماران و احتمال وقوع بیماری خودایمنی در آن‌ها سخن بگوییم. به طور طبیعی شدت بیماری ویروسی می‌تواند باعث تولید آنتی بادی‌های خود واکنش گر با عوارض کم شود. همچنین هنوز نمی‌دانیم سطح بالای این آنتی بادی‌ها در خون تا چه زمانی طول خواهد کشید. شواهد نشان می‌دهد این آنتی بادی‌ها دستکم برای چند هفته در خون بیماران وجود دارند. با این وجود، نیازمند آن هستیم که بدانیم این فرآیند تخریبی و بیماری‌های خود ایمنی در دوره ریکاوری پس از بیماری کرونا نیز رخ می‌دهد یا نه.
دانشمندان می‌کوشند با شناسایی عوامل دخیل در این موضوع، از آسیب‌های جبران ناپذیر بیماری‌های خود ایمنی در بدن بیماران کرونایی جلوگیری کنند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، بر این اساس، محققان دانشگاه اِموری شهر آتلانتا ایالت جورجیا آمریکا اعلام کردند کووید ۱۹ می‌تواند باعث ایجاد بیماری‌های خود ایمنی در بدن انسان شود. بیماری خودایمنی (Autoimmune disease) به دسته‌ای از بیماری‌ها اطلاق می‌شود که در آن دستگاه ایمنی بدن به اشتباه حمله به بافت‌های خود بدن را آغاز می‌کند. بیماری‌های خودایمنی می‌توانند اندام‌ها و بافت‌هایی از جمله گلبول‌های قرمز خون، عروق خونی، غده تیروئید، لوزالمعده، عضلات، مفاصل و پوست را درگیر کنند. اغلب این بیماری‌ها مزمن هستند، اما بسته به نوع عارضه ممکن است قابل کنترل باشند. تاکنون ۸۰ نوع از بیماری‌های خود ایمن شناسایی شده است که طیف وسیعی از بافت‌ها و سلول‌های بدن را در بر می‌گیرد. این بیماری‌ها، بیماری‌های مزمنی هستند که مادام‌العمر با فرد باقی‌مانده و قابلیت درمان صد در صد ندارند.
محققان آمریکایی می‌گویند شواهد جدید نشان می‌دهد ویروس کرونا در برخی بیماران می‌تواند باعث بروز بیماری‌های خودایمنی و حمله گلبول‌های سفید خون به بافت‌های بدن شود. در خون برخی بیماران کرونایی "آنتی بادی‌های خود واکنش پذیر" دیده شده است. این آنتی بادی‌ها (پادتن) به جای آن که سلول‌های بیگانه و ویروس کرونا را هدف حمله قرار دهند، بافت‌های سالم بدن بیمار را تخریب می‌کنند.
در این تحقیقات دانشمندان ۵۲ بیمار کرونایی که شرایط وخیمی داشتند را مورد بررسی قرار دادند. هیچکدام از این بیماران سابقه بیماری‌های خود ایمنی نداشتند. آزمایش‌های مختلف نشان داد بیش از نیمی از این بیماران دارای آنتی بادی‌های خود واکنش گر در خونشان بوده اند. بیش از دو سوم بیمارانی که دارای سطح بالای "پروتئین واکنش پذیر C" در خون بودند (که نشانه التهاب در بدن است)، سیستم ایمنی‌شان اقدام به تولید آنتی بادی برای حمله به بافت‌های بدن کرده بود.
با این حال، محققان می‌گویند ما هنوز نمی‌توانیم به قطعیت درباره ارتباط میان شدت بروز علائم کرونا در بیماران و احتمال وقوع بیماری خودایمنی در آن‌ها سخن بگوییم. به طور طبیعی شدت بیماری ویروسی می‌تواند باعث تولید آنتی بادی‌های خود واکنش گر با عوارض کم شود. همچنین هنوز نمی‌دانیم سطح بالای این آنتی بادی‌ها در خون تا چه زمانی طول خواهد کشید. شواهد نشان می‌دهد این آنتی بادی‌ها دستکم برای چند هفته در خون بیماران وجود دارند. با این وجود، نیازمند آن هستیم که بدانیم این فرآیند تخریبی و بیماری‌های خود ایمنی در دوره ریکاوری پس از بیماری کرونا نیز رخ می‌دهد یا نه.
دانشمندان می‌کوشند با شناسایی عوامل دخیل در این موضوع، از آسیب‌های جبران ناپذیر بیماری‌های خود ایمنی در بدن بیماران کرونایی جلوگیری کنند.
