به نقل از ایرنا مزه فلز پایدار ممکن است مزه مواد غذایی را تحت تاثیر قرار دهد و پس از مصرف غذا‌های مورد علاقه نیز یک مزه تلخ در دهان ایجاد شود. این شرایط می‌تواند کاهش اشتها و همچنین افسردگی را در پی داشته باشد:
شما دارو‌های خاصی مصرف می‌کنید: آنتی بیوتیک‌هایی از جمله تتراسایکلین و آموکسی سیلین، لیتیوم (برای درمان اختلالات روان پزشکی)، برخی دارو‌های قلب و آلوپروینول برای درمان پوکی استخوان و سنگ کلیه، معمولا باعث طعم فلزی در دهان می‌شوند. این دارو‌ها حاوی فلزاتی هستند که از طریق ترکیب با بزاق می‌توان مزه آن‌ها را حس کرد.
شما دارو‌های ضد بارداری یا برخی ویتامین‌ها را مصرف می‌کنید: مولتی ویتامین‌ها حاوی مقادیر زیادی از فلزات هستند که منجر به حس کردن طعم فلز در دهان می‌شوند. به غیر از این دسته از مکمل‌های غذایی، دارو‌های سرماخوردگی، و ویتامین‌هایی که پیش از تولد نوزاد مصرف می‌شوند، با مقادیر زیادی مس، روی، کروم، کلسیم یا آهن آغشته هستند.
بهداشت دهان و دندان شما کم است: با رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان، در طول زمان شما در معرض خطر عفونت‌هایی مانند پریودونتیت قرار می‌گیرید. با وجود عفونت، جریان خون به زبان کاهش می‌یابد و خروجی بزاق کم شود. این روند باعث اختلال در طعم و حس مزه فلز در دهان می‌شود.
شما یک عفونت سینوسی دارید: به نظر می‌رسد گلودرد و سردرد و در نتیجه عفونت‌های سینوسی، منجر به حس کردن طعم فلز در دهان شوند.
شما دچار آسیب شده اید: ضربه به سر می‌تواند منجر به آسیب مستقیم به اعصاب شود. هر گونه تغییر در این اعصاب می‌تواند تغییرات دائمی در درک ما ایجاد کند. بیماری‌های عصبی مانند مالتیپل اسکلروز، و فلج بل نیز می‌توانند از طریق سیستم‌های عصبی مرکزی بدن، شما را تحت تاثیر قرار دهند.
شما تحت درمان سرطان هستید: پرتودرمانی و شیمی درمانی می‌توانند هر دو حس چشایی را تغییر دهند. این اتفاق زمانی می‌افتد که درمان سرطان به جریان خون وارد شود و به بزاق برسد.
شما سیگاری هستید: تمام مواد شیمیایی موجود در سیگار می‌توانند باعث اختلال در طعم شوند و یا آن را به کلی نابود کنند.
