ونیز با داشتن کانال های پیچ در پیچ ، هزارتوهای گیج کننده، خیابان‌های کوچک، قایق های ساده و سلطنتی و قرار گرفتن در مجموعه ای از جزایر، مدت‌هاست که مسافران را مجذوب خود می کند . آیا کنجکاو هستید که در مورد شهر مرموز جزیره‌ای بیشتر بدانید؟
1. این شهر در 118 جزیره است که توسط 150 کانال جدا شده است
ونیز شهری در شمال شرقی کشور ایتالیا و پایتخت منطقه ونتو است. این شهر در میان گروهی از ۱۱۷ جزیره کوچک قرار دارد که به وسیله کانال‌ها و پل‌های ارتباطی از هم جدا شده‌اند. بسیاری از این جزایر با یک سری پل عابر پیاده به هم مرتبط می‌شوند اما برخی دیگر مانند بورانو ، مورانو و تورسلو در تالاب قرار دارند و فقط با قایق یا تاکسی آبی قابل دسترسی هستند.
2. هیچ خودرویی در ونیز وجود ندارد
پس از رسیدن به مرکز شهر، هیچ اتومبیلی را مشاهده نخواهید کرد، در مرکز شهر قایق ها اساساً جای اتومبیل ها را و کانال ها جای جاده ها را می‌گیرند.
3. ونیز به ساخت توری و شیشه شهرت دارد
به طور خاص، معروف ترین توری دست ساز ونیز از جزیره دور افتاده بورانو است، در حالی که بهترین شیشه های شاخص آن در جزیره دور افتاده مورانو ساخته می شود. امروز می توانید از هر دو جزیره دیدن کنید. در طول قرن ها، این محصولات صنعتی راه خود را به سراسر جهان پیدا کرده‌اند ، از جمله در دست چندین پادشاه (از جمله هنری هشتم) و حتی تعداد انگشت شماری از پاپ ها!
4- فقط چهار پل از کانال بزرگ عبور می کنند
پل‌های ریالتو، آکادمی، اسکالتی و کلاتراوا از پل های معروف ونیز هستند. و البته قدیمی ترین ، بزرگترین و مشهورترین آنها پل ریالتو است که در اواخر قرن شانزدهم ساخته شد.
5. ونیز زمانی امپراتوری مستقلی بود
جمهوری مستقل ونیز از سال 697 میلادی تا سال 1797 میلادی ادامه داشت .در کل بیش از یک هزار سال! ونیز در اوج خود در قرن 14 میلادی ، تا جزیره كرت و در امتداد بیشتر خط ساحلی بالكان فرمانروایی می كرد و بنادر را در مناطقی مانند زادار امروزی، كرواسی و کوتور مونته نگرو كنترل می كرد.
6. ونیز بسیار ثروتمند بود
ونیز زمانی قلب تجارت بین اروپا، آسیای میانه و خاورمیانه بود و در این روند به شدت ثروتمند شد و در یک زمان به عنوان ثروتمندترین شهر اروپا بسیار مهم و محترم شمرده میشد. این جمهوری توسط دوک (بالاترین مقام جمهوری) و مجموعه ای از شوراها اداره می شد. کاخ دوج یا دوک یکی از بهترین مکان‌های گردشگری در ونیز است که نه تنها خانه دوک بوده، بلکه به عنوان محل برگزاری شوراها، زندان، و مرکز کلی دولت استفاده میشده است.
7. ماسک های ونیزی فقط سوغاتی توریستی نیستند
ماسک‌ها همیشه جزء جدایی‌ناپذیر کارناوال ونیز بوده‌اند. سنت پوشیدن ماسک از قرن سیزده میلادی شروع شد؛ مردم می‌توانستند از ۲۶ دسامبر، روز «عید سنت استفان مقدس» تا آغاز ایام روزه‌داری ماسک به چهره بزنند و بدون نگرانی از آشکار شدن هویت‌شان به جشن و شادی بپردازند.
این تنها زمانی بود که همه طبقات مختلف جامعه با یکدیگر تعامل داشتند و تصورات و تخیلاتشان را به واقعیت تبدیل می‌کردند. البته ناگفته نماند که ماسک و ظاهر مبدل تنها برای این مقاصد استفاده نمی‌شد؛ برای افرادی هم فرصتی بود که به قمار، قتل‌های سیاسی، کارهای غیرقانونی یا هر‌عملی که با ظاهر غیرمبدل امکان‌پذیر نبود بپردازند.
8- مارکوپولو یک ونیزی بود
کاوشگر مشهور مارکوپولو که در سال 1254 در یک خانواده بازرگان ثروتمند متولد شد، در اصل یک ونیزی بود. در طول زندگی خود ، او حدود 24 سال در خارج از کشور زندگی کرد، با امپراتوری مغول تعامل داشت و در امتداد جاده ای که امروزه به عنوان جاده ابریشم شناخته می شود سفر کرد.
مارکو حین فرماندهی یک کشتی جنگی مقابل جنوا اسیر شد و یک سال به زندان افتاد. او در زندان داستان‌هایش را برای هم‌سلولی‌اش، روستیکلو دا پیزا تعریف کرد. روستیکلو داستان ها را به رشته تحریر در آورد. امروزه ورود به داخل خانه او در ونیز ممکن نیست اما گردشگران می‌توانند آن را از بیرون ببینند.
9. امروزه حدود 400 گاندولا (قایق های پارویی) از طریق کانال‌های شهر شناور هستند
شاید به نظر زیاد برسد اما در یک برهه از زمان، حدود 10 هزار گاندولا کانال های شهر را آباد کردند! در قرن های گذشته ، ونیزی های ثروتمند از تله کابین استفاده می کردند. قبلاً از گاندولاها برای حمل کالاهای مختلف و حمل و نقل عمومی استفاده می شد ، اما قایق های موتوری مدرن اکنون این وظایف را بر عهده گرفته اند. امروزه تقریباً از تمام 400 گاندولای باقی مانده در ونیز برای اهداف گردشگری استفاده می شود.
10. قدمت بازار ریالتو نزدیک به 1000 سال است!
بازار ریالتو ، واقع در چند قدمی پل معروف ریالتو ، در سال 1097 تاسیس شد و از آن زمان بخشی مهم از چشم انداز فرهنگی ونیز بوده است. در زمان امپراتوری ونیز ، بازار ریالتو یکی از بزرگترین و قدرتمندترین بازارهای جهان بود. ادویه‌جات ، جواهرات ، مواد غذایی ، پارچه و حیوانات هم از شرق و هم از غرب به خریداران از سراسر اروپا و سایر کشورها فروخته میشد.
11. اسب های معروف کلیسای سنت مارک در واقع ونیزی نیستند
در حالی که اسبهای سنت مارک صدها سال در بالای کلیسای سنت مارک ایستاده بودند اما اصالت ونیز را ندارند. نظریه ها حاکی از آن است که قدمت آنها به قرن 4 قبل از میلاد می رسد و ممکن است از مصر یا روم به اینجا رسیده باشند. می توانید از اسب های داخلی طبقه دوم کلیسای سنت مارک دیدن کنید .
در دهه 1980 اسب ها برای محافظت از آنها در مقابل عناصر به داخل خانه منتقل شدند و ماکت ها به جای آنها در پیازا سن مارکو (میدان سن مارکو) قرار گرفتند.
