به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از مهر، پدیده این روز‌های سینمای ایران است؛ عدد و رقم‌های فروشش قابل توجه است و می‌توان آن را جزو معدود آثار این روز‌های سینمای ایران دانست که آورده مالی داشته است؛ نامش «پسر دلفینی» است، انیمیشنی که محمد خیراندیش کارگردان و تهیه‌کننده‌اش محمدامین همدانی طی سال‌های ۹۷ تا ۹۹ مراحل تولیدش را سپری کردند، دو سال و نیم قبلترش، اما فیلمنامه این اثر مراحل نگارش را طی می‌کرد.
اردیبهشت ماه امسال بود که تهیه‌کننده «پسر دلفینی» وعده یک شوک خبری را با محوریت این انیمیشن داد.
محمد امین همدانی درباره ظرفیت‌های بین‌المللی این انیمیشن به خبرنگار مهر گفته بود: «از ابتدای تابستان امسال خبر‌هایی را درباره عرضه بین‌المللی این انیمیشن منتشر خواهیم کرد که شاید نگاه‌ها نسبت به انیمیشن‌های سینمایی را تغییر دهد. خبر‌های شوکه‌کننده‌ای درباره این فیلم در راه است که همین خبر‌ها می‌تواند نگاه تازه‌ای را نسبت به تولیدات ایرانی در میان مخاطبان داخلی به همراه داشته باشد. انیمیشن‌های ما از این منظر می‌توانند از آثار واقعی سینمای داستانی پیشی بگیرند.»
همین هم شد؛ همه چیز از یک عدد قابل تامل آغاز شد تا نام این انیمیشن بر سر زبان‌ها بیفتد، هفته گذشته بود که محمدامین همدانی در فضای مجازی عنوان کرد این انیمیشن در روسیه بالغ بر یک میلیون و ۷۳۰ هزار دلار فروش کرده، فروشی که به گفته تهیه‌کننده دومین رتبه فروش در روسیه است و البته برای سینمای ایران و به ویژه سینمای انیمیشن می‌تواند یک دستاورد محسوب شود و روند تعاملات بین‌المللی و عرضه آثار را تسهیل و فیلمسازان را به این امر ترغیب کند. این همان موضوعی است که پیش‌تر احسان محمد حسنی مسئول سازمان اوج هم بر آن صحه گذاشته و عنوان کرده بود: «از روسیه و خیلی از کشور‌ها به استودیو‌های انیمیشن پیشنهاد داشتیم، این قرارداد‌ها باعث شد درآمد خوبی داشته باشیم، چون تفاوت قیمت دلار و ریال زیاد است برای آن‌ها مفت درمی‌آید به همین دلیل برای آن‌ها خیلی به صرفه است.»
«پسر دلفینی» چگونه متولد شد؟
«پسر دلفینی»، اما در سازمان اوج متولد شد، همان سازمانی که پیش‌تر محمدامینی همدانی توامان در مقام کارگردان و تهیه‌کننده «فهرست مقدس» را در آن ساخته بود و از همان زمان سودای پخش بین‌المللی را در سر داشت، این را عرضه بین‌المللی «فهرست مقدس» در کشور‌های خارجی با نام The Return می‌گوید.
«پسر دلفینی» بعد‌ها و در سال ۹۹ متقاضی حضور در جشنواره فیلم فجر شد، اما به دلیل آنکه در همان سال فیلم انیمیشنی در ویترین این جشنواره نبود و از منظر صاحبان فیلم، امکان رقابت را پیش نمی‌آورد از حضور در این رویداد انصراف داد تا رونمایی از آن به بعد موکول شود، حالا به گفته محمدامین همدانی این انیمیشن قرار است شهریور ماه امسال روی پرده سینما‌های ایران بیاید. اکرانی که همزمان است با نمایش آن با ترکیه. در ادامه هم قرار است این فیلم در اسپانیا، کره جنوبی، تایوان و مغولستان به نمایش دربیاید.
گرچه به تازگی خبر رسیده سازمان اوج به عنوان سرمایه‌گذار اولیه حق پخش این فیلم را واگذار کرده است، اما «پسر دلفینی» با شرکت پخش روسی با نام اختصاری CPS روند عرضه بین‌المللی خود را طی می‌کند.
اوج چرا «پسر دلفینی» را واگذار کرد؟
مهرداد معظمی مدیر روابط عمومی اوج درباره این واگذاری به خبرنگار مهر گفت: طراحی، اجرا و ساخت انیمیشن «پسر دلفینی» به کارگردانی محمد خیراندیش و تهیه کنندگی محمد امین همدانی توسط سازمان اوج و با مشارکت ۲۰ درصدی موسسه «رایمون» انجام پذیرفت، اما سال گذشته سازمان اوج با پیش بینی وضعیت سینما‌ها در پاندمی کرونا، مالکیت این انیمیشن را به جز حق پخش تلویزیونی با قیمت مناسب واگذار کرد.
وی افزود: «پسر دلفینی» اثری درخشان و باکیفیت است که پروسه تولید آن ۲ سال به طول انجامیده و حتماً در روز‌ها و ماه‌های آتی اخبار بیشتری از درخشش این اثر در ایران و جهان خواهیم شنید.
«پسر دلفینی» حالا با تمام ناملایماتی که پیش از این تهیه‌کننده‌اش درباره آن سخن می‌گفت و مسئولان سینمایی معطوف به یک بی‌توجهی به این گونه سینمایی می‌کرد، مسیر فروش را طی کرده است، همان ناملایماتی که پیش از این اشکان رهگذر سازنده «آخرین داستان» از آن آزرده شده بود و فیلمسازان ایرانی و توانایی‌هایشان را دارای ظرفیت‌های بالایی می‌دانست که می‌توانند مسیر تولید مشترک را هموار کنند.
در خلاصه داستان «پسر دلفینی» آمده است: «هواپیمایی در دریا سقوط می‌کند. یک دلفین (سفید) به همراه مادرش (نانا) نوزاد انسانی (پسر دلفینی) را در دریا یافته و از او نگهداری می‌کنند. پسر دلفینی بزرگ شده و پس از اینکه متوجه می‌شود او یک انسان است به دنبال پیدا کردن مادرش از دریا خارج شده و راهی جزیره می‌شود. او توسط ناخدا مروارید و دخترش شیرین نگهداری می‌شود. پسر دلفینی در مسابقه جمع‌آوری مروارید شرکت می‌کند. توسط دزدان دریایی که برای بی‌بی زار کار می‌کنند، دزدیده می‌شود و…»
