صراط: سخنگوی دولت اصلاحات اخیراً در بخشی از گفتوگوی خود با روزنامه شرق گفته است: مجلس آینده اگر مجلسی باشد که ترکیب و برآیندش این شود که افراد ماجراجو وارد آن نشوند از نظر ما مجلس خوبی است. انتظار ما این نیست که ترکیب مجلس آینده مجلس اصلاحطلبی شود. همینکه افراد ماجراجویی که برای دولت مشکل ایجاد میکنند وارد مجلس نشوند یا افرادی که در برابر رفتارهای غیرقانونی مثلا تامین اجتماعی سکوت کردند وارد نشوند، از نظر ما، مجلس خوبی است.
آقای عبدالله رمضانزاده همچنین در این گفتگو بیان کرده است: باید به مردم گفت که این دولت، دولت ایدهآل ما نبود؛ برآیند شرایط و توان ما این بود. ما از این برآیند دفاع میکنیم. اگر فرصت بهتری به ما داده شود دولت کاملتری را سر کار میآوریم. این واقعیتی است که باید با مردم حرف زد.
*صحبتهای آقای رمضانزاده در قبال انتخابات مجلس دهم، (اگرچه ایشان در همین مصاحبه تأکید میکند که من نماینده اصلاحطلبان نیستم!) در واقع برایندی است از آنچه طی ماههای اخیر از جانب چهرههای شهیر اصلاحطلب پیرامون همین مسئله بیان شده است.
در واقع جریان اصلی اصلاحات، بر خلاف آقای عارف که مصرحاً بر کسب اکثریت کرسیهای مجلس توسط اصلاحطلبان اصرار و اِبرام دارد؛ معتقد است که پیروزی اصلاحطلبان در مجلس آینده فقط این است که اکثریت مجلس دهم از اصولگرایان نباشند.
البته لازم به توضیح است که اصلاحطلبان بر اساس امارهها و دلایلی قابل اثبات به این تحلیل رسیدهاند و بر اساس همین واقعیات است که تحلیل انتخاباتی آقای عارف و تیم وی چندان منطقی به نظر نمیرسد.
آقای مرتضی الویری، از فعالان اصلاحطلب نیز چند هفته قبل در همین زمینه تأکید کرده بود که تفکر غالب اصلاحطلبان درباره انتخابات مجلس دهم این است که نه لزوماً یک مجلس ایدهآل که باید به سمت تشکیل یک مجلس مطلوب و کارآمد حرکت کرد.
و فیالواقع منظور وی نیز از مجلس مطلوب، همان است که با محتوای اکثریت نبودن اصولگرایان، در صحبتهای آقای رمضانزاده خودنمایی میکند.
آقای رمضانزاده همچنین در بخش دوم اشاره شده از گفتوگوی خود، بصورتی خواسته یا ناخواسته از چیدمان ارگانیک رفتار اصلاحطلبان در انتخابات دولت دوازدهم نیز رونمایی میکند.
طرح این صحبت که «اگر فرصت بهتری به ما داده شود دولت کاملتری را سر کار میآوریم» تطابق کاملی با تمام فعالیتهای اصلاحطلبان طی دو سال اخیر دارد.
تعریف تمام عیار از تمام حرکات و سکنات دولت رئیسجمهور روحانی، خود را حامی رئوس فعالیتهای دولت جلوه دادن، تظاهر به عاملیت صددرصدی خود در رأیآوری رئیسجمهور روحانی، تأکید چندباره مبنی بر اینکه پیروز انتخابات دولت بعدی هم روحانی خواهد بود! سرشاخ شدن با منتقدان دولت و جا زدن مطالبات خود بعنوان مطالبات مردم در کنار منزّه نشان دادن خود از رفتارهای ارزشگرایانه رئیسجمهور، جملگی نشان میدهد که حرف آقای رمضانزاده مبنی بر اینکه اصلاحطلبان باید به مردم بگویند میتوانند دولتی بهتر از این دولت! را هم بر سر کار بیاورند؛ یک استراتژی تعیین شده است که سوی حرکت آن را باید به سمت انتخابات دولت دوازدهم در سال 96 دانست.
در اینجا لازم به ذکر است که قاعدتاً منظور یک جریان سیاسی خاص! از دولتی بهتر از این دولت، دولتی است که تأکید بر رفع حصر از سران فتنه، موضع ناشفاف در مقابل امر به معروف و نهی از منکر و حجاب، امیدواری به رابطه با آمریکا، تکلیف اِنگاری مبحث جهانیسازی و عدم قطع یارانه پرداختی به ثروتمندان و قشر برخوردار جامعه تنها بخشی از خصلتهای آنست!
دولتی که البته اصلاحطلبان تصور میکنند، میتواند مورد اقبال مردم قرار گیرد.
آقای عبدالله رمضانزاده همچنین در این گفتگو بیان کرده است: باید به مردم گفت که این دولت، دولت ایدهآل ما نبود؛ برآیند شرایط و توان ما این بود. ما از این برآیند دفاع میکنیم. اگر فرصت بهتری به ما داده شود دولت کاملتری را سر کار میآوریم. این واقعیتی است که باید با مردم حرف زد.
*صحبتهای آقای رمضانزاده در قبال انتخابات مجلس دهم، (اگرچه ایشان در همین مصاحبه تأکید میکند که من نماینده اصلاحطلبان نیستم!) در واقع برایندی است از آنچه طی ماههای اخیر از جانب چهرههای شهیر اصلاحطلب پیرامون همین مسئله بیان شده است.
در واقع جریان اصلی اصلاحات، بر خلاف آقای عارف که مصرحاً بر کسب اکثریت کرسیهای مجلس توسط اصلاحطلبان اصرار و اِبرام دارد؛ معتقد است که پیروزی اصلاحطلبان در مجلس آینده فقط این است که اکثریت مجلس دهم از اصولگرایان نباشند.
البته لازم به توضیح است که اصلاحطلبان بر اساس امارهها و دلایلی قابل اثبات به این تحلیل رسیدهاند و بر اساس همین واقعیات است که تحلیل انتخاباتی آقای عارف و تیم وی چندان منطقی به نظر نمیرسد.
آقای مرتضی الویری، از فعالان اصلاحطلب نیز چند هفته قبل در همین زمینه تأکید کرده بود که تفکر غالب اصلاحطلبان درباره انتخابات مجلس دهم این است که نه لزوماً یک مجلس ایدهآل که باید به سمت تشکیل یک مجلس مطلوب و کارآمد حرکت کرد.
و فیالواقع منظور وی نیز از مجلس مطلوب، همان است که با محتوای اکثریت نبودن اصولگرایان، در صحبتهای آقای رمضانزاده خودنمایی میکند.
آقای رمضانزاده همچنین در بخش دوم اشاره شده از گفتوگوی خود، بصورتی خواسته یا ناخواسته از چیدمان ارگانیک رفتار اصلاحطلبان در انتخابات دولت دوازدهم نیز رونمایی میکند.
طرح این صحبت که «اگر فرصت بهتری به ما داده شود دولت کاملتری را سر کار میآوریم» تطابق کاملی با تمام فعالیتهای اصلاحطلبان طی دو سال اخیر دارد.
تعریف تمام عیار از تمام حرکات و سکنات دولت رئیسجمهور روحانی، خود را حامی رئوس فعالیتهای دولت جلوه دادن، تظاهر به عاملیت صددرصدی خود در رأیآوری رئیسجمهور روحانی، تأکید چندباره مبنی بر اینکه پیروز انتخابات دولت بعدی هم روحانی خواهد بود! سرشاخ شدن با منتقدان دولت و جا زدن مطالبات خود بعنوان مطالبات مردم در کنار منزّه نشان دادن خود از رفتارهای ارزشگرایانه رئیسجمهور، جملگی نشان میدهد که حرف آقای رمضانزاده مبنی بر اینکه اصلاحطلبان باید به مردم بگویند میتوانند دولتی بهتر از این دولت! را هم بر سر کار بیاورند؛ یک استراتژی تعیین شده است که سوی حرکت آن را باید به سمت انتخابات دولت دوازدهم در سال 96 دانست.
در اینجا لازم به ذکر است که قاعدتاً منظور یک جریان سیاسی خاص! از دولتی بهتر از این دولت، دولتی است که تأکید بر رفع حصر از سران فتنه، موضع ناشفاف در مقابل امر به معروف و نهی از منکر و حجاب، امیدواری به رابطه با آمریکا، تکلیف اِنگاری مبحث جهانیسازی و عدم قطع یارانه پرداختی به ثروتمندان و قشر برخوردار جامعه تنها بخشی از خصلتهای آنست!
دولتی که البته اصلاحطلبان تصور میکنند، میتواند مورد اقبال مردم قرار گیرد.