پژوهش جدیدی که در "مایو کلینیک" (Mayo Clinic) آمریکا انجام شده است، نشان میدهد که مصرف آنتیبیوتیک در نوزادان زیر دو سال میتواند احتمال بروز بیماریهای دائمی را در زندگی آنها افزایش میدهد. براساس این پژوهش، دریافت چند دوز آنتیبیوتیک میتواند به بروز بیماری در آینده منجر شود.
به گزارش ایسنا، نوزادان و کودکان نوپایی که آنتیبیوتیک دریافت میکنند، بیشتر در معرض ابتلا به آسم، اگزما، تب یونجه، حساسیتهای غذایی، بیماری سلیاک، اضافه وزن و بیشفعالی قرار میگیرند.
این پژوهش نشان میدهد که چندین درمان آنتیبیوتیکی زیر دو سال میتوانند به بروز بیماریهایی منجر شوند که با توجه به جنسیت، سن، نوع دارو و تعداد دوز آن متفاوت هستند.
"ناثان لبراسور" (Nathan LeBrasseur)، از پژوهشگران این پروژه گفت: تاکید میکنم که این پژوهش، ارتباط میان آنتیبیوتیک و بیماریها را نشان میدهد؛ نه دلیل بروز آنها را. یافتههای این پژوهش، فرصتی را برای بررسیهای آینده فراهم میکنند که با هدف تعیین رویکردهای قابل اطمینان و ایمنتر در مورد زمان، دوز و انواع آنتیبیوتیک برای استفاده در این گروه سنی انجام میشوند.
دوز بالاتر = بیماری بیشتر
پژوهشگران در این پروژه، دادههای مربوط به بیش از ۱۴۵۰۰ نوزاد مورد بررسی قرار دادند که طی یک پژوهش بلندمدت گردآوری شده بود. حدود ۷۰ درصد نوزادان این پژوهش، حداقل یک بار و بیشتر آنها چندین بار آنتیبیوتیک دریافت کرده بودند.
لبراسور ادامه داد: در میان نوزادانی که یک یا دو بار آنتیبیوتیک دریافت کرده بودند، دختران بیشتر در معرض ابتلا به آسم و سلیاک قرار داشتند. در مقابل، سه یا چهار بار مصرف آنتیبیوتیک، با افزایش احتمال بروز آسم، اگزما و اضافه وزن هم در دختران و هم در پسران، بیشفعالی و سلیاک در دختران و اضافه وزن در پسران همراه بود.
هم دختران و هم پسرانی که آنتیبیوتیک را پنج بار یا بیشتر دریافت کرده بودند، به صورت قابل توجهی در معرض ابتلا به آسم، رینیت آلرژیک، اضافه وزن و بیشفعالی قرار گرفتند، اما دختران بیشتر در معرض بیماری سلیاک قرار میگیرند.
این پژوهش نشان میدهد پنیسیلین که یکی از متداولترین داروهای آنتیبیوتیک است، خطر آسم و اضافهوزن را در هر دو جنسیت، خطر سلیاک و بیشفعالی را تنها در دختران و خطر چاقی را در پسران افزایش میدهد.
یکی دیگر از آنتیبیوتیکهایی که معمولا تجویز میشود، "سفالوسپورین" (Cephalosporin) است که خطر بروز بسیاری از بیماریها به ویژه اوتیسم و حساسیت غذایی را افزایش میدهد.
آنتیبیوتیک و میکروبیوم روده
لبراسور و گروهش باور دارند که شاید دلیل این تاثیرات آنتیبیوتیکها، ایجاد اختلال در باکتریهای روده باشد که برای رشد مناسب سیستم ایمنی بدن، رشد عصبی، ترکیبات و سوخت و ساز بدن مورد نیاز هستند.
آنتیبیوتیکها، تبعیضی میان باکتریهای خوب و بد دستگاه گوارش قائل نمیشوند و همه را از بین میبرند. بدن ما به باکتریهای خاصی نیاز دارد که به جذب مواد مغذی میپردازند، غذا را در روده تجزیه میکنند و از دستگاه گوارش در برابر پاتوژنها محافظت میکنند.
پژوهشها نشان میدهند که میکروبیوم روده، نقش مهمی در بسیاری از عملکردهای بدن از جمله واکنش نسبت به شیمیدرمانی بر عهده دارد.
در مقاله این پژوهش آمده است: هنگامی که آنتیبیوتیکها برای نخستین بار تولید شدند و مورد استفاده قرار گرفتند، توجه اصلی به کنترل پاتوژنها بود، اما اکنون میدانیم که کاربرد گسترده آنها میتواند اثر قابل توجهی بر میکروبیوم روده داشته باشد که اهمیت بسزایی در رشد کودکان دارد.
دکتر "جنیفر شو" (Jennifer Shu)، پژوهشگری که در روند این پروژه دخالت نداشته است، گفت: به حداقل رساندن استفاده از آنتیبیوتیکها میتواند در پیشگیری از مقاومت آنتیبیوتیکی موثر باشد، اما این پژوهش، نقش آن را در حفظ میکروبیوم نیز نشان میدهد.
وی افزود: برای تایید یا رد کردن یافتههای این پژوهش باید بررسیهای بیشتری انجام شوند، زیرا مشخص نیست که یافتههای این پژوهش، مبتنی بر همبستگی هستند و یا از روابط علی و معلولی حاصل شدهاند.
این پژوهش، در مجله "Mayo Clinic Proceedings" به چاپ رسید.
به گزارش ایسنا، نوزادان و کودکان نوپایی که آنتیبیوتیک دریافت میکنند، بیشتر در معرض ابتلا به آسم، اگزما، تب یونجه، حساسیتهای غذایی، بیماری سلیاک، اضافه وزن و بیشفعالی قرار میگیرند.
این پژوهش نشان میدهد که چندین درمان آنتیبیوتیکی زیر دو سال میتوانند به بروز بیماریهایی منجر شوند که با توجه به جنسیت، سن، نوع دارو و تعداد دوز آن متفاوت هستند.
"ناثان لبراسور" (Nathan LeBrasseur)، از پژوهشگران این پروژه گفت: تاکید میکنم که این پژوهش، ارتباط میان آنتیبیوتیک و بیماریها را نشان میدهد؛ نه دلیل بروز آنها را. یافتههای این پژوهش، فرصتی را برای بررسیهای آینده فراهم میکنند که با هدف تعیین رویکردهای قابل اطمینان و ایمنتر در مورد زمان، دوز و انواع آنتیبیوتیک برای استفاده در این گروه سنی انجام میشوند.
دوز بالاتر = بیماری بیشتر
پژوهشگران در این پروژه، دادههای مربوط به بیش از ۱۴۵۰۰ نوزاد مورد بررسی قرار دادند که طی یک پژوهش بلندمدت گردآوری شده بود. حدود ۷۰ درصد نوزادان این پژوهش، حداقل یک بار و بیشتر آنها چندین بار آنتیبیوتیک دریافت کرده بودند.
لبراسور ادامه داد: در میان نوزادانی که یک یا دو بار آنتیبیوتیک دریافت کرده بودند، دختران بیشتر در معرض ابتلا به آسم و سلیاک قرار داشتند. در مقابل، سه یا چهار بار مصرف آنتیبیوتیک، با افزایش احتمال بروز آسم، اگزما و اضافه وزن هم در دختران و هم در پسران، بیشفعالی و سلیاک در دختران و اضافه وزن در پسران همراه بود.
هم دختران و هم پسرانی که آنتیبیوتیک را پنج بار یا بیشتر دریافت کرده بودند، به صورت قابل توجهی در معرض ابتلا به آسم، رینیت آلرژیک، اضافه وزن و بیشفعالی قرار گرفتند، اما دختران بیشتر در معرض بیماری سلیاک قرار میگیرند.
این پژوهش نشان میدهد پنیسیلین که یکی از متداولترین داروهای آنتیبیوتیک است، خطر آسم و اضافهوزن را در هر دو جنسیت، خطر سلیاک و بیشفعالی را تنها در دختران و خطر چاقی را در پسران افزایش میدهد.
یکی دیگر از آنتیبیوتیکهایی که معمولا تجویز میشود، "سفالوسپورین" (Cephalosporin) است که خطر بروز بسیاری از بیماریها به ویژه اوتیسم و حساسیت غذایی را افزایش میدهد.
آنتیبیوتیک و میکروبیوم روده
لبراسور و گروهش باور دارند که شاید دلیل این تاثیرات آنتیبیوتیکها، ایجاد اختلال در باکتریهای روده باشد که برای رشد مناسب سیستم ایمنی بدن، رشد عصبی، ترکیبات و سوخت و ساز بدن مورد نیاز هستند.
آنتیبیوتیکها، تبعیضی میان باکتریهای خوب و بد دستگاه گوارش قائل نمیشوند و همه را از بین میبرند. بدن ما به باکتریهای خاصی نیاز دارد که به جذب مواد مغذی میپردازند، غذا را در روده تجزیه میکنند و از دستگاه گوارش در برابر پاتوژنها محافظت میکنند.
پژوهشها نشان میدهند که میکروبیوم روده، نقش مهمی در بسیاری از عملکردهای بدن از جمله واکنش نسبت به شیمیدرمانی بر عهده دارد.
در مقاله این پژوهش آمده است: هنگامی که آنتیبیوتیکها برای نخستین بار تولید شدند و مورد استفاده قرار گرفتند، توجه اصلی به کنترل پاتوژنها بود، اما اکنون میدانیم که کاربرد گسترده آنها میتواند اثر قابل توجهی بر میکروبیوم روده داشته باشد که اهمیت بسزایی در رشد کودکان دارد.
دکتر "جنیفر شو" (Jennifer Shu)، پژوهشگری که در روند این پروژه دخالت نداشته است، گفت: به حداقل رساندن استفاده از آنتیبیوتیکها میتواند در پیشگیری از مقاومت آنتیبیوتیکی موثر باشد، اما این پژوهش، نقش آن را در حفظ میکروبیوم نیز نشان میدهد.
وی افزود: برای تایید یا رد کردن یافتههای این پژوهش باید بررسیهای بیشتری انجام شوند، زیرا مشخص نیست که یافتههای این پژوهش، مبتنی بر همبستگی هستند و یا از روابط علی و معلولی حاصل شدهاند.
این پژوهش، در مجله "Mayo Clinic Proceedings" به چاپ رسید.