محققان اعلام کردند که توانایی افراد در تجزیه ویتامین دی (D) نور خورشید با رنگ‌دانه پوست کاهش می‌یابد و کمبود ویتامین D مستقیما با خطر بیشتر مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌هایی مانند بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت نوع یک و نوع دو، فشارخون بالا و برخی سرطان‌ها همراه است. تحقیقات اخیر حتی نشان می‌دهد ویتامین D برشدت کووید-۱۹ نیز تاثیر می‌گذارد.
به گزارش ایسنا، محققان در اینجا بر گروه‌هایی از مناطق دارای تابش خورشیدی زیاد متمرکزشده‌اند که از سال ۱۵۰۰ میلادی تا امروز به مناطق کم‌نور خورشیدی مهاجرت کرده‌اند. نتایج نشان داد، جابجایی‌های جمعیتی باعث می‌شود که خطر کمبود ویتامین D به میزان قابل‌توجهی افزایش یابد. محققان پیامد‌های کلی سلامتی این مهاجرت را از منظر طولانی تاریخی بررسی کردند.
محققان خطر کمبود ویتامین D را در یک جمعیت مشخص ارزیابی کردند. این ارزیابی بر اساس تفاوت بین شدت نور خورشید در محل زندگی اجدادی جمعیت موردنظر و همچنین میزان واقعی شدت نور خورشید در محل اقامت فعلی بود.
محققان از تفاوت میزان تابش نور خورشیدی در محل اجدادی و محیط فعلی، به‌عنوان معیاری برای خطر احتمالی کمبود ویتامین D استفاده و میزان آن را در رابطه با امید به زندگی در سراسر جهان بررسی کردند. محققان دریافتند که خطر بیشتر کمبود ویتامین D با امید به زندگی به شکل منفی ارتباط دارد.
محققان اظهار کردند: امروزه افراد از اثرات مضر قرار گرفتن بیش‌ازحد در معرض نور خورشید آگاه هستند در نتیجه از طریق روش‌هایی مانند استفاده از ضد آفتاب‌ها و قرار گرفتن محدود در معرض فضای باز، مانع از آفتاب‌سوختگی می‌شوند. درمان‌های موثر سرطان پوست نیز به‌طور گسترده در دسترس است. همچنین افراد زمان بیشتری را نسبت به اجداد خود در خانه سپری می‌کنند و این باعث می‌شود کمتر در معرض نور خورشید قرار بگیرند. درنتیجه، خطر مرگ زودرس به دلیل قرار گرفتن در معرض آفتاب بیش‌ازحد در مقایسه با دوران ماقبل تاریخ کاهش‌یافته است. بااین‌حال، کمتر قرار گرفتن در معرض نور خورشید خطر کمبود ویتامین D را افزایش می‌دهد، به‌ویژه در افرادی که رنگ‌دانه پوست بیشتری دارند و اجداد آنان از مناطق پرآفتاب آمده‌اند.
محققان نتیجه گرفتند که عدم تعادل ناشی از مهاجرت بین شدت رنگ‌دانه پوست و نور خورشید می‌تواند تفاوت‌های سلامت جهانی را توضیح دهد و همچنین ارتباط آن‌ها را نشان دهد. افرادی که از مناطق پرنور خورشیدی به مناطق کم‌نور خورشیدی مهاجرت کرده‌اند از امید به زندگی کمتری نسبت به کسانی که چنین مهاجرت‌هایی ندارند، برخوردارند.
دکتر توماس بارنبک آندرسن (Thomas Barnebeck Andersen) محقق این مطالعه بیان کرد: نتایج این تحقیق ازآن‌جهت مهم است که اولین پژوهشی است که ارتباط بین افزایش خطر کمبود ویتامین D و تفاوت در امید به زندگی در کشور‌ها و مناطق را اثبات می‌کند؛ بنابراین بر مزایای مصرف مکمل‌های ویتامین D، به‌ویژه در پاییز و زمستان تاکید می‌کند.
به گزارش ایسنا، محققان در اینجا بر گروه‌هایی از مناطق دارای تابش خورشیدی زیاد متمرکزشده‌اند که از سال ۱۵۰۰ میلادی تا امروز به مناطق کم‌نور خورشیدی مهاجرت کرده‌اند. نتایج نشان داد، جابجایی‌های جمعیتی باعث می‌شود که خطر کمبود ویتامین D به میزان قابل‌توجهی افزایش یابد. محققان پیامد‌های کلی سلامتی این مهاجرت را از منظر طولانی تاریخی بررسی کردند.
محققان خطر کمبود ویتامین D را در یک جمعیت مشخص ارزیابی کردند. این ارزیابی بر اساس تفاوت بین شدت نور خورشید در محل زندگی اجدادی جمعیت موردنظر و همچنین میزان واقعی شدت نور خورشید در محل اقامت فعلی بود.
محققان از تفاوت میزان تابش نور خورشیدی در محل اجدادی و محیط فعلی، به‌عنوان معیاری برای خطر احتمالی کمبود ویتامین D استفاده و میزان آن را در رابطه با امید به زندگی در سراسر جهان بررسی کردند. محققان دریافتند که خطر بیشتر کمبود ویتامین D با امید به زندگی به شکل منفی ارتباط دارد.
محققان اظهار کردند: امروزه افراد از اثرات مضر قرار گرفتن بیش‌ازحد در معرض نور خورشید آگاه هستند در نتیجه از طریق روش‌هایی مانند استفاده از ضد آفتاب‌ها و قرار گرفتن محدود در معرض فضای باز، مانع از آفتاب‌سوختگی می‌شوند. درمان‌های موثر سرطان پوست نیز به‌طور گسترده در دسترس است. همچنین افراد زمان بیشتری را نسبت به اجداد خود در خانه سپری می‌کنند و این باعث می‌شود کمتر در معرض نور خورشید قرار بگیرند. درنتیجه، خطر مرگ زودرس به دلیل قرار گرفتن در معرض آفتاب بیش‌ازحد در مقایسه با دوران ماقبل تاریخ کاهش‌یافته است. بااین‌حال، کمتر قرار گرفتن در معرض نور خورشید خطر کمبود ویتامین D را افزایش می‌دهد، به‌ویژه در افرادی که رنگ‌دانه پوست بیشتری دارند و اجداد آنان از مناطق پرآفتاب آمده‌اند.
محققان نتیجه گرفتند که عدم تعادل ناشی از مهاجرت بین شدت رنگ‌دانه پوست و نور خورشید می‌تواند تفاوت‌های سلامت جهانی را توضیح دهد و همچنین ارتباط آن‌ها را نشان دهد. افرادی که از مناطق پرنور خورشیدی به مناطق کم‌نور خورشیدی مهاجرت کرده‌اند از امید به زندگی کمتری نسبت به کسانی که چنین مهاجرت‌هایی ندارند، برخوردارند.
دکتر توماس بارنبک آندرسن (Thomas Barnebeck Andersen) محقق این مطالعه بیان کرد: نتایج این تحقیق ازآن‌جهت مهم است که اولین پژوهشی است که ارتباط بین افزایش خطر کمبود ویتامین D و تفاوت در امید به زندگی در کشور‌ها و مناطق را اثبات می‌کند؛ بنابراین بر مزایای مصرف مکمل‌های ویتامین D، به‌ویژه در پاییز و زمستان تاکید می‌کند.
